Esnaf da köylü de zorda

Kriz, işçisinden esnafına, memurundan çiftçisine herkesi vuruyor. Kriz, ucuzluk pazarlarına ilgiyi artırırken, söz konusu ilgi başka bir meslek dalını vurdu.
Ucuz kumaşlarla üretilen giyim eşyaları, terzi ihtiyacını da ortadan kaldırdı. Balıkesir’in Edremit ilçesinde birkaç yıl öncesine kadar 25 olan terzi sayısı, son yıllarda bir elin parmaklarını geçmeyecek hale geldi.
Edremit’te terzilerin yaş ortalaması 60’lara dayandı, çırak sıkıntısı ise had safhada. Eskiden ana caddelerde bulunan terziler, işlerin azalması ile ara caddelere yöneldi. “Bir zamanların tüccar terzileri, artık hatıralarda kaldı” diyen, Edremit Arıkan Pasajı’nda çalışan 58 senelik terzi, 7 çocuk 10 torun sahibi Aykut Aksoy (70), “Eskiden aileler çocuklarını terzi çırağı yapabilmek için şehrin ileri gelenlerinden torpil ararlardı. Şimdi gençler okumanın ve kolay para kazanmanın derdine düştü. Baba mesleği olan terziliği ben çocuklarıma yaptıramadım. Onlar okumayı seçti. Birçok usta öldüğünde dükkanı kapanacak. Konfeksiyon terziliği bizim sonumuz oldu. Ayrıca, ucuz ithal kumaşlar da bu işin tuzu biberi oldu. Eskiden işyerlerimize takım dikebilmek üzere kumaşlar koyardık. Şimdi ise ayda bir iki gelecek takım elbiseyi bekliyoruz. Bayram arifelerinde sabahlara kadar çalışan terziler de kalmadı” dedi.
İYİ TERZİLER BİLE KRİZE YENİLDİ
Açık işyerlerinin de emekliler tarafından işletildiğine dikkat çeken Aykut Aksoy, “Terzi dükkanıyla çocuklarımı büyüttüm. Şimdilerde en iyi terziler bile ekonomik sıkıntıdan kapattı. Ben de zor ayakta duruyorum. Kahve alışkanlığı kazanmamak, evde hanımla kavga etmemek için dükkanda meşgul oluyorum” şeklinde konuştu.
‘AÇLIĞA TERK EDİLDİK’
Son ürünlerini teslim eden Muş’taki tütün üreticileri öfkeli: ‘Açlığa terk edildik...’ Yıllardan beri tütün ekimi yaparak ve ürününü Yaprak Tütün İşletme Atölyesi’ne teslim ederek geçimini sağlayan üreticilerden, işletme bundan böyle ürün almayacak. Yaklaşık 8 bin üreticinin 57 köyde tütün ekimi yaptığı Muş’ta, yeni gelişmelerle birlikte binlerce kişi çaresizliğe itildi.
Kızılağaç beldesinde tütün ekimi yapan ve 1995 yılında 5 bin ton tütün ekimi yaptığını belirten çiftçilerden Musa Şimşek şunları söylüyor: “Daha sonra kota getirilerek yılda 500 kilo tütün teslim etmeye başladık. Bu yıl ise TEKEL’in özelleştirilmesi nedeni ile artık devlet tütün almayacak. Elimizdeki tütünleri son kez teslim ediyoruz. Az da olsa ürünümüzün bedelini devletten alıyorduk. Biz üreticileri, devlet kapının önüne bıraktı, açlığa terk etti.”
Kadir Buybart, “Bizler çok büyük sıkıntılar yaşıyoruz. Ürünümüzü kısıtlamışlar. Bir şey ekemiyoruz. Hiçbir tutanağımız kalmadı. Bundan sonra hiçbir şeyle meşgul olamayız. Tarımcılık bitti” derken, Abdulkadir Denizli ise içinde bulundukları durumu şöyle özetliyor: “Bizim uğraşacağımız başka bir işimiz yoktur. Tütünleri kaldırmasınlar. Yani millet açtır. Bu tütünü de kaldırsalar millet ne yiyip ne içecek? Milletin hali perişandır.” (EKONOMİ SERVİSİ)