29 Nisan 2009 00:00

BASIN TURU

Herkes birisinin Yahudisi. Ve bugün, Filistinliler İsraillilerin Yahudileri.

Paylaş

Herkes birisinin Yahudisi. Ve bugün, Filistinliler İsraillilerin Yahudileri. Bunlar, Auschwitzden hayatta kalarak çıkabilmiş olan ve Begin-Sharon ikilisinin 1982de Sabra ve Şatillada Filistinlileri katletmelerinden sonra, Siyonizm ile bağlarını koparmış olan ünlü Primo Levinin sözleri. Levinin, büyük eseri If This is a Mande yazdığı gibi, Auschwitzde yalnızca İnsan değil, İnsanlık Fikri de öldü.
İnsanlığın mutlak ölümünün Levi tarafından beyanı, felsefi ifadesini, Theodor Adornonun Negative Dialectics adlı eserinde bulur. Burada Adorno, Yeni bir Kategorik Zorunluluk belirtir: Bir Daha Asla. Adornonun krematoryumda insan etinin yakılmasından başka bir şey olarak addetmediği Mutlak, onunla yıkılarak parçalanır. Ona göre, bu yanan Cehennem nasıl olur da diyalektik akımda bir olumluluğa işaret edebilir?
Böylece, Ölüm Kamplarında olduğu kadar Ortaçağ Avrupasında Musevi mahallelerindeki ayaklanmalarda yaşanan direnişlerden de çıkarılması gereken sonuç Zorunlulukla uyumlandırılır.
The Religious Dimension in Hegels Thought (Hegel Düşüncesinde Dini Boyut) adlı kitabın yazarı Emil Fackenheim dahil herkes, Mutlaka akıl sır erdirilemeyeceği konusunda ikna olmuştu. Fackenheim, Auschwitz Krallığı bu dünyaya ait değil diye yazıyordu. O zaman geriye yapacak tek şey kalıyordu: Mutlaka sürekli olarak direnmek. Fackenheim, Nazilerin yaptıkları Musevi katliamının bütünlük kavramından doğduğunu ileri sürmektedir. Ama, Bosna sokaklarında insanların sarı pazubentlerle yürütülmesi, Bir Daha Aslanın, hapisle özgürlük arasındaki geçici bir konuma boş bir çağrı olduğunu şiddetle hatırlatmalıdır.
İsrailin trajedisi, tarihini bir özgürlük mücadelesi olarak göstererek feragat etmesi olarak özetlenebilir. Entelektüel olarak korunan, sürekli olarak anımsanan ve örgütlü yaşamına nüfuz eden, uzun bir esaret gecesi ve anlamsız bir ölüm deneyimidir. Nazilerin yaptığı Musevi katliamının izlerinin, tümden yok edilmenin eşiğine gelmiş bir halkın aklında kalan uzun varlığını hiç kimse asla küçümsememelidir. Ancak bundan dolayı, kimse, bunun tam zıddı olan ve ölüm kamplarından yükselen tamamen yeni özgürlük bilincinin doğuşunu da unutmamalıdır.
Anımsanması gereken işte bu özgürlük fikridir. Aksi takdirde her yeni nesil, daha önce yaşananlar tamamen yok olmuş gibi yeniden başlamaya mahkumdur. İsrailin, özgürlük fikrini yeniden canlandırması için, kendi kaderini belirlemede edindiği şekil verici deneyimleri sürecinde tam karşıtına dönüştüğünün -baskı gören halden baskı yapana dönüştüğünün- farkına varması gerekir. İsraili kendi kendisinden korumak ve Filistinlilerle ve on ların kendi kaderlerini kendileri belirleme istekleriyle olan ilişkilerinde yol gösterici yeni bir dönemi başlatmak için, İsrailin, yeni, toplumsal bir devrim deneyimine gereksinimi var.
Çeviren: Hatice Aksoy (5deniz.net)

ÖNCEKİ HABER

9 bilye ve 1 sapan 112 yıla mal oldu!

SONRAKİ HABER

Sri Lanka arabulucu istemiyor