Savaş, barış ve umut mevsimi

Bu Paskalya, diriliş tatili ya da en azından bahar, kesin sınırlanmış ama teşvik edici alanlar etrafında bazı şeylerin dönüşüyle ilgili işaretleri taşıyor. Örneğin, istifasını isteyen halk protestoları nedeniyle çıkmaza giren Gürcistan Cumhurbaşkanı Mihail Saakaşvili’nin durumu.
Geçen yıl Saakaşvili, Güney Osetya’ya bir saldırı başlattı ve içinde Rus ordusunun da olduğu savunucular tarafından ezildi. İlk önce nefsi müdafaa olarak açıklanan savaş Gürcistan için bir felaketti ve maske düştüğünde ABD’deki halk ilişkilerinde bir hareket başladı. Savaş ve Saakaşvili karşıtları binlerce protestocu, başkentte Saakaşvili’nin istifası istemiyle Tiflis sokaklarını doldurdu. Saakaşvili, şimdi Newsweek sayfalarında “Nerde benim batılı dostlarım” diye sızlanıyor. Gürcistan Cumhurbaşkanına göre, sokaklara çıkıp düşmesini isteyen insanlar suçludur. “Suçla ve yolsuzlukla mücadelede binlerce insanı tutukladık. Sadece Tiflis’te suçu kanıtlanmış 8 bin kişi var ve onların hepsinin yakınları bugün dışarıda ve benim istifamı istiyorlar.” diyor. Saakaşvili: sen halkını 100 kat daha güçlü komşunla savaşa sürükledin, daha sonra savaşı kimin başlattığıyla ilgili yalan söyledin ve ülkendeki muhalefeti ‘yabancı ajanlar’ diye tutukladın, ne kadar demokrat olduğunla ilgili mart kedisi gibi bağırıyorsun.
“Batının bu devrimi beklerken bizimle bütün ilişkileri koparacağını beklemezdim. Fransa’dan bir yetkili delegasyon ziyaretini erteledi. Bu insanların sorunu nedir? Biz sokak protestoları sırasında Paris ve Strasburg’a gitmeyi durdurduk mu?” Bu insanların sorunu, muhalefete izin vermeyen, hileli yargıçlarla yöneten, ve yandaşlarına bir televizyon stüdyosunu muhaliflerinin suç işlediği gerekçesiyle basmalarını isteyen biriyle görüşmek istememeleri. Halkla ilişkiler için çok büyük paralar harcayan Gürcüler, uluslararası paryalar. Ülkedeki yatırım alt düzeyde ve Saakaşvili’nin uluslararası arenadaki en yakın dostu Bush yönetimi. Bu kavramı “Fikirler, pragmatik politikalarla ilgiliyken Bush altındaki ABD’yi idealleştirmek için kullanıyorum. Şimdi, fikirlerin başında pragmatik politikaların olduğu yeni bir dönem”den daha fazla bir şey değil. Anladım ki Obama’nın seçimini alkışlamak için bir neden var ve Saakaşvili’ye bunu bana aydınlattığı için minnettarım. Elbette değil, Obama, Gürcü tiranı kesme prensibine bağlandı. Bu sadece, onun Rusya karşıtı söylemine devam etmeden önce tabağını yeterince doldurmasıdır. Obama, Ruslarla bir görüşme yapabilir: Eğer Afganistan’da ve Orta Asya’da başıboş gezmemize izin verirlerse Kafkasların dışında kalacağız. Bu olacak gibi görünmüyorken, fazla ihtiyatlı Obama’nın Saakasvili’ye gösterdiği yapmacık saygıdan ve yardım biçimindeki az çok azalmış rüşvetlerden daha fazla yapacağı olanaklı görünmüyor. Gürcü hükümeti, Washington’da bir lobi çalışması yürütüyor ve başkanlık kampanyası boyunca her iki adayı da dalkavukça destekleyerek ve Rus ‘saldırganlığını’ şikayet ederek bunun için çok fazla çaba harcadılar. Bush buna düşmedi; eğer olduğunun yarısı kadar akıllıysa Obama da düşmeyecek. Saakaşvili hükümeti belki düşer ki bu iyi de olur. Obama’nın savaş finansmanı için en son bütçe talebi üzerine kongre temsilcim Cumhuriyetçi Lynn Woosly’nin cümlesiyle “Bu kaynak iki şey yapacak; Irak işgalimizi 2011 sonuna kadar sürdürmeye yarayacak ve Afganistan’daki belirsiz askeri varlığımız derinleştirecek, genişletecek. Bu senaryoların hiçbirini destekleyemem. Irak ve Afganistan’da karşılaştığımız sorunlara askeri çözüm bulma arayışı yerine, Obama, bu iki ülkedeki misyonu uzlaşmaya, ekonomik gelişime, insani yardıma ve bölgeyle ilgili diplomatik çabalara odaklanarak kökten değiştirmeli”
Justin Raimondo