KİRVEME MEKTUPLAR

Kirvem,Filmi yine başa sarıp, kırk kısım tekmili birden aynı minvalde sil baştan vizyona soktuk elhamdülillah!Yani?..
Yani ülkemizin semalarında dünden bu güne değin ve özellikle de şu son yarım asırdan beri kırpıp kırpıp kuşa çevirdiğimiz zaman tünelinde gerçekten de “yeni”, aynı zamanda da “hayırlı” diyebileceğimiz bir “senaryo” ne yazık ki mafiş!
Nitekim şu günlerde de milletçe tekrarından ifrit olduğumuz, kanıksayıp durduğumuz aynı “film”lerin bayat, kokuşmuş versiyonlarıyla oyalanıp, keza bundan önce yine bir vesileyle belirttiğim gibi; “zaman”ı, sadece hoyratça boşa harcamakla yetinmeyip, tam anlamıyla “cumartesi çocuğu”na çevirip, adlı adınca “piç” edip durooruz ka yavrum!
İşte mal yine haraç mezat meydanda!
Bir tarafta “devlet”in tepesinde at oynatıp meydanlarda cirit atanlarla, beri taraftan nedense “peygamber ocağı” deyip yere göğe bir türlü sığdıramadığımız “askeri cenah” arasında ansızın peydahlanan bir “karambol”le karşı karşıyayız!
“Taraf”lar nezdinde zaten taa fi tarihinden itibaren bir bakıma devam eden, “bürokratik” katı devlet “hegemonya”sının yanı sıra, keza onun karşı kıyısında “cahil cühela” deyip dışlanan “halk” kesimlerinin içten içe aralarında sürüp giden “sürtüşme”leri devam ederken, neden sonra adına “ihtilal” denen, ama aslında sadece bir askeri “darbe” sonucunda zaten ağır aksak emeklemeye çalışan “demokrasi” hamlemize attığı “tırpan”ın ardından da, daha sonraki yıllara sanki örnek, “kıstas” teşkil edecek olan “yirmi yedi mayıs” hurucuyla sürüp gelen bu “bilek güreşi”nin, giderek bu milletin “kader”inde benzer yaklaşımlarla “muhtıra, balans ayarı, e mail” gibi zart-zurtlarla “geleneğe” dönüşmesiyle iki yakamız nedense bir türlü bir araya gelmedi gelemedi, gelemoor maalesef!
Ancak bu kez “taraf”lar arasındaki bu “hır-gür”ün bir bakıma dolaylı da olsa gün yüzüne çıkmasına kapı aralayan bir başka “taraf”, yani yakim daha doğduğu ilk günden itibaren hani deyim yerindeyse “arı yuvasına çomak sokarcasına” gözünü budaktan esirgemeyen, “andıç” mandıçlara kulak tıkayan, daha ilk sayısından itibaren zaten adını aldığı “taraf”tan yola çıkarak, sadece “gerçek”lerden yana taraf olacağını beyan eden bir gazetenin bir manşeti, bütün bu “maske”leri bir kez daha halkın huzuruna kabak misali sererken, aslında kimlerin bu ülkede hangi kulvarlarda kendi keyiflerince nasıl at koşturduklarının da bir bakıma sanki yine ayan beyan bir göstergesi mi oldu ne!
Şimdi kimileri “pürtelaş” içinde “zevahiri kurtarma” gayretiyle, tıpkı bir zamanlar futbol sahalarında attığı “çalım”larla karşısındaki “oyun”cuları ekarte ederken gösterdiği hüner sonucunda “ordinaryüs” lakabıyla ünlenen Lefter Küçükandonyadis’e sanki taş çıkartırcasına çalım üstüne çalım atarken, bu gayretleriyle topu gerçekten de rakip kaleye mi, yoksa taça mı, hatta o da olmazsa hakeme kızıp maçı yarıda kesip oyunbozanlığa mı soyunacaklar yine yakında kırk kısım bu sinemalarda izleyip göreceğiz inşallah!
Kirvem, bilirsin bizim şu kıytırık sözde demokrasi tarihinde özellikle son yıllarda şu ya da bu nedenle başı sıkışan “yetkili”lerin bilumum hepsi de; içine sürüklendikleri yolsuzluklardan, çıkmazlardan kurtulabilmek adına halkın huzurunda “hesap” vermeye zorlandıkları durumlarda “varta”yı atlatmak için kurtuluşu güya “hukuk” düzenimize parselleyip, sonra da kitabına uydurarak çeşitli kılıflarla sadece “ekarte” etmekle yetinmeyip, ayrıca “zaman aşımı” denen “çalım”larla işin içinden sıyrılmayı hüner bellediklerinden, şimdilerde de milletçe “ehh gari bu kadarı da olmaz, bu ülke bu kadar mı sahipsiz, hani mil pardon ama, dingonun ahırı mı burası kardeşim!” deyu dertlenmemize rağmen, tecrübeler gösteroor ki, bu “mesele” de aynı hinoğluhince çalımlar doğrultusunda keza aynı minvalde yozlaştırılıp, dolayısıyla rafa kaldırılacak!
Nereden mi biliyorum?..
Biloorum çünkü ahmaklara malum oloor zo!
Çare?.
Ehh “çare” şayet benim gibi bir andavallıya kaldıysa, bu ülkede işimiz gerçekten de iş ama, yine de bu mesele babında boyumdan büyük iki satır karalamak umuduyla haftaya kadar şimdilik eyvallah Kirvem!.
MIGIRDİÇ MARGOSYAN