Mücadele ettiler, atılan arkadaşlarını işe aldırdılar

HAVA-İŞ Sendikası’nda örgütlenen İstanbul Sabiha Gökçen (İSG) Havaalanı işçilerinin mücadelesi sonuç vermeye başladı. Yer hizmetlerinde C ve D vardiyalarında çalışan işçiler, sendikalaşma nedeniyle işten atılan arkadaşlarına yeniden işbaşı yaptırılması için önceki gün iş bıraktı. Eylem üzerine şirket yetkilileri işçi komitesiyle görüşme yaptı. Görüşmenin ardından atılan işçilerin bir kısmına işbaşı yaptırılırken, cuma gününe kadar işten atılan tüm işçilerin geri alınacağı sözü verildi. 19 Haziran’da işten atılan işçilere, İnsan Kaynakları Müdür Yardımcısı Selahattin Kerse imzasıyla “Kartal 12. Noterliği’nin 19.06.2009 tarih ve 24382 yevmiye no’su ile yapılan sözleşmenizin feshine dair fesih bildirimi şirketimizce geri alınmıştır” yazılı bir belge verildi. İşten atıldıktan sonra hesabına yatan tazminatı kullanan işçilerin işbaşı yapmaları halinde, kullandıkları miktarın aylık ücretlerinden taksitler halinde kesilmesi yönünde anlaşma sağlandı.
ÇOCUĞUNU BIRAKIP İŞE GİDİYOR
İşçilerin sendikalı olmaya karar vermesinin en büyük nedeni, çalışma koşullarının ağırlığı. Günlük çalışma süreleri 12-14 saati bulan işçilere, “takviye” adı altında bu çalışmalarının karşılığı fazla mesai ücreti ödenmiyor. İşçiler çalışırken yemek yemeye dahi zamanlarının kalmadığını söylüyorlar.
Reyhan Kadirhan da bu işçilerden. Gece saat 03.30’da çocuğunu evde bırakarak işe geldiğini ve 16.30’a kadar çalıştığını anlatan Kadirhan, “Yolcu hizmetlerinde çalışıyorum. İş yoğunluğundan dolayı yemek saatinde yemek bile yiyemiyoruz. Uçaklar zamanında uçuş yapabilsin diye hiçbir dinlenme saatini kullanamıyoruz” diye konuştu.
BORÇ HAKARETLE ÖDENİYOR
Bu çalışma nedeniyle şirketin kendisine 105 saat borcu olduğunu anlatan Kadirhan, dinlenme ofisinde bir bardak çay içmeye gittiğinde ise şeflerin hakaretlerine maruz kaldıklarını anlattı. Çalışmasından dolayı her defasında şirket tarafından teşekkürle ödüllendirilen Kadirhan, 12 Haziran’da sendikaya üye olunca 17 Haziran’da performans düşüklüğü iddiasıyla işten atılmış. “1 ay önce performansımdan dolayı teşekkür alırken, nasıl oluyor da bu nedenle işten atılıyorum? Asıl neden, anayasal hakkım olan sendikaya üye olmamdır” diyen Kadirhan, toplusözleşme imzalanana kadar mücadelelerinin süreceğini dile getirdi.
NAZİ KAMPI GİBİ...
Derya Aslan ise çalışma koşullarının kötülüğü nedeniyle işten ayrılmayı düşünüyormuş ama sendikal çalışmayı duyunca bundan vazgeçmiş. Şimdi sendikalı olmak ve çalışma koşullarını düzeltmek için mücadele veriyor. Aslan, her işin emirle yapıldığını, takviye çalışma duyurulduğunda kaç saat kalacaklarını soran işçilere ise “Belirsiz, ikinci bir emre kadar kimse işinin başından kalkmayacak” dendiğini anlattı. “Yemek saatimiz bir saat olmasına rağmen bizler hiç yemek saatinde yemeğe çıkamadık, çıktığımızda da 7 dakikada yemek zorunda kalıyoruz” diyen Aslan, bir yandan da kullanılmayan 1.5 saatlik yemek ve dinlenme saatleri kesilerek şirkete borçlandırıldıklarını dile getirdi. Aşırı stres nedeniyle pek çok kişinin psikolojisinin bozulduğunu ifade eden Aslan, müdür ve şeflerin hakaretlerinin bardağı taşırdığını belirtti.
Çalışma koşullarını “Nazi kampı gibi” diye tarif eden Aslan, mücadelede kararlı olduklarını söyledi.
‘SENDİKAYA ÜYE OLUN’ ÇAĞRISI
Sendikaya yeni üye olan ve atılma tehlikesi nedeniyle ismini yazmadığımız başka bir kadın işçi, 1400 lira ücret aldığını, ancak yöneticilerden insanca bir muamele göremediklerini söyledi. “Gece saat 3’lerde işe gidiyoruz, saat 16.30’a kadar devam ediyoruz, yetmiyor takviye bırakılıyoruz. İş bitiminde tek araçla servis çıkartılıyor. Evimize gidinceye kadar 2 saatimiz de trafikte geçiyor. Bu nedenle sendikaya üye olmak için bile fırsatımız olmadı” diyen işçi, insanca çalışma koşulları için herkesin sendikaya üye olmasını istedi. Kadın işçi, “Diğer vardiyalarda olduğu gibi bizler de artık özveride bulunmayacağız” diyerek, kararlı olduklarını belirtti. (İstanbul/EVRENSEL)
Özgür Akgül