EVRİM/DEVRİM

Çekişme konuları bitmiyor. Ya da biri bitiyor, diğeri başlıyor. Belki tek bir ana çekişmenin görünür tezahürleri.
Asker kişilerin “sivil”de yargılanması yasası bir çekişme içinde çıkıyor. “Gece yarısı operasyonu” tartışmaları arasında... AKP ile MHP ve CHP bir arada çekişiyorlar. CHP daha militan tutum alıyor. Sonunda Anayasa Mahkemesi’ne gidiyor. “Olmaz” diyor, “Anayasa’ya aykırı” diyor. Bunu Genelkurmay da demişti. Yargıtay başkanı da diyor. CHP de... Hangi Anayasa’ya?.. Bu CHP dememiş miydi ‘12 Eylül yargılansın’ diye? Anayasa onun anayasası. Aykırı olsa kaç yazar? Zaten 12 Eylül yargılanmalı ve anayasası da değişmeli diye düşünmek normal değil mi? Ama yok, 12 Eylül Anayasası’na aykırılık problem teşkil ediyor!
Çekişme Anayasa Mahkemesi’nde devam edecek.
Ama şimdiden HSYK’da devam ediyor. Nedir bu HSYK?
Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu. Özerk mi yarı özerk mi, nasıl denirse, öyle bir kurum. Hakim ve savcıların atamaları ve yükseltilmelerini yapıyor. Yani adliyenin idari olarak en üst noktası.
İlginçlik her yerinde.
Hani yargı siyasete bağlı olmamalı ya! Nasıl ki askeriyede komutanının emrinde olmaması gerekiyorsa… Yani “yargı bağımsızlığı” var ya! Ve “hakim teminatı”!.. Ama bu kurulun başında adalet bakanı var. Bir siyasi parti temsilcisi. Onun yanında bir Adalet Bakanlığı müsteşarı. O da bakan tarafından atanmış. Bunların yargı bağımsızlığını zedelemediği varsayılıyor. Ve beş yüksek yargıç… Yargıtay’la Danıştay’dan geliyorlar. Yargı organlarında seçiliyorlar. Denebilir ki, “hah” bunlar “yargı bağımsızlığı”nın “teminatı”dırlar. Denir mi denir… Bunlar da ama, kimseye bağlı değiller; kimseye karşı sorumlu değiller ve atanmışlar. Peki, memleketi “seçilmişler” mi yönetecekler, “atanmışlar” mı? Kısacası bir kast oluşturuyorlar. Astıkları astık kestikleri kestik… Belki, adalet bakanı ve müsteşarının bu durumu dengelediği bile söylenebilir... Ama ne dengeleme!..
Buradan tam bir çekişme doğuyor. Ya da bilinen çekişme bu kurum kapsamında sürüyor. Bir tarafta adliye ve emniyete sağlamca el attığı söylenen Fethullahçılar ya da AKP... Neoliberal siyasal İslam ya da siyasal İslamcı fonlarıyla muhafazakar neoliberaller... Bir tarafta “Atatürkçüyüz” diyenler... Geleneksel iktidar sahipleri... Zamanın bürokrat tekelci kapitalizminin ürünleri... Şimdi sadece OYAK’ıyla değil genel olarak sermaye ile iç içe girenler... Modern görünüşlüler... Ama faili meçhulcüler...
Amerika şimdi iki tarafı kendi çıkarları etrafında birleştirme çabasında. Oluyor da... Uzlaşıp anlaşıyorlar da... Tabii bu, kim fırsatını yakaladı mı, “gece yarısı” “marısı”, faullü ya da değil bir “gol atıp” görece üstün pozisyonu yakalamaya çalışmayacağı anlamına gelmiyor. Bunları hep yaşıyoruz ve çekişmenin görünümleri olarak seyredip duruyoruz.
HSYK’da şimdi bunun kapışması var. Bakanlık atanacak hakim ve savcıların listesini yapıp gelmiş. Doğal ki Fethullahçıları kolluyordur listesi. Karşısına, yargıç üyelerin listesi sürülüyor. Ve çekişmenin evveliyatı olduğunu belli ederek, bu karşı liste, Ergenekon ve Diyarbakır’daki JİTEM’ci Albay C. Temizöz davalarının savcı ve hakimlerinin değiştirilmesini kapsıyor. Ama ne “yargı bağımsızlığı!..
Şemdinli Savcısı Ferhat Sarıkaya’yı meslekten bile atan da bu HSYK’ydı! Bakanı ya da yargıçları... Fethullahçı ya da geleneksel iktidar sahiplerinin adamları kasttan olanlar… İşte “sivil yargı”nın hali pürmelali…
Askeri yargı bağımlı da sivili değil mi? Sorun siyasette değil mi? Yargının siyasileştiği kesin değil mi ve bunda şaşacak ne olabilir?
Tabii ki yargı, genel olarak hukuk, bir siyasal toplumsal düzeni olumlamak içindir. Roma hukuku, köleci Roma’yı olumlamıştı. Şimdi kapitalist düzeni onaylayacak. Ve bazı aklı evveller de “sivil”di değildi diye dövünecek! Sosyalizme bağlanacak bir demokrasi kavgası ve onun halkçı dayanaklarından değil, kapitalist fraksiyonların çekişmesinden bakıp duracak…
MUSTAFA YALÇINER