06 Ağustos 2009 00:00

ZONGULDAK POSTASI

Yıldız Tutal 17 yaşında.Kaçak ocakta can verdi.Bundan önce ölenler gibi onun da suçu işsiz kalmaktı.

Paylaş

Yıldız Tutal 17 yaşında.
Kaçak ocakta can verdi.
Bundan önce ölenler gibi onun da suçu işsiz kalmaktı.
Bu yüzden ocağa girdi.
Henüz bir ay olmadan can verdi.
Bundan yaklaşık 3-4 ay önce peş peşe ölümler olmuştu.
Devlet ayağa kalktı.
Sendika ayağa kalktı.
Mühendis Odası ayağa kalktı.
Sağduyulu insanlar ayağa kalktı.
Basın ayağa kalktı.
Sonra hep birlikte oturdular.
Bu sefer farklı bir şey olacağını düşünenler aslında yanılıyordu.
Bu işleri bilenler; “Kuru gürültü” diyip işlerine baktı.
Öyle de oldu.
Onlar gümbürtüye gitti.
Yıldız kardeşimiz de öyle olacak.
Canı yanmayan bu trajediyi anlayamayacak.
Yıldız o kaçak ocağa girmeseydi başka Yıldız girecekti.
Şu saat su dakika itibariyle yerin altında bir sürü genç var.
Peş peşe açıklamalar gelir şimdilerde.
Hayretle bakacak bir çok yetkili.
Bazıları ilk defa duyacak bu hikayeleri.
İnsanlar mahkum edilmiş açlığa.
İşsizliğe mahkum edilmiş.
İstanbul’da bu kadar kapkaççı, bu kadar suç şebekesi varsa nedeni hep aynı.
Bizde çok şükür onlar yok.
Bizim çocuklar, bizim işsizler namuslu insanlar!
Çalıp çırpmak pek akıllarına gelmiyor!
Oysa iki bilezik çalsalar üç ay idare ederler!
Yakalansalar da devletin şefkati altındalar!
Ya da racon kesip üç beş lira kopartabilirler!
Tok gezmeseler de aç kalmazlar.
“Açtım yaptım. Ne yapacaktım?” dedikten sonra içeri giren daha bir nam yaparak çıkar.
Bilmiyorlar işi bilmiyorlar.
Bizim çocuklar işi bilmiyorlar!
Fidan gibi boyları, taptaze hayalleriyle köstebek yuvalarına gidip diri diri kömür yığınları altında kalıyorlar.
Devlet Kilimli’nin üstlerinde, Kırat’ın tepelerinde, Karadon’un sokak aralarında yok!
Kimse kurura bakmasın.
Yıllardır devlet oralarda olabilseydi bu işler bu kadar sık olmaz 17-18 yaşlarında ki gençler bile bile ölüme gitmezdi.
O gençler İstanbul’a gidip kapkaççı olsalar bile devlet kendilerine sahip çıkacaktı!
Karınları doyurulacak, günü gelecek affedileceklerdi.
Bu ölümlere göz yumanları kim affedecek?
Yeliz Alagöz, Yıldız’ın köyüne gitti.
Anne baba ile görüştü.
Ve ortaya bambaşka bir dram çıktı.
Anne baba Yıldız’ın ocak dışında yükleme işinde çalışacağını biliyormuş.
“Oğlumun katili bulunsun” diyor.
Baba Süleyman Tutal.
Aynı zamanda Türkiye Taşkömürü Kurumu’nda maden işçisi.
Gece oğlunu uyurken ocakta çalışıp çalışmadığını nasıl kontrol ettiği anlatıyor.
Ocakta çalıştığından şüphelenmemiş.
Anne Neriman Hanım’da aynı
“Bilseydim ocakta çalıştığını sabah kaldırıp gönderiri miydim” diye göz yaşı döküyor.
Polis olaya tanık olan diğer çalışanların ifadesini almış.
Onlar “Yıldız ocak sahibiydi” demişler.
Hep böyledir zaten.
Ölen ocak sahibidir.
Asıl patron elemandır.
Hep böyle olmadı mı.
“Ölenle ölünmüyor. Kader. Ne yapalım” diyip ölenin ailesinin eline birkaç bin lira sıkıştırılmadı mı.
Ya devlet ne yaptı.
Göz yumdu.
Ölen herkesin ocak sahibi olduğuna inandı.
Olayı deşmek oralarda görev yapan pek çok memurun işine gelmedi.
Adalet kandırıldı.
Savcılar kandırıldı.
Polis istese pek çok benzer olayda ölen kişinin ocak sahibi olmadığını belgelere geçirirdi.
Ölenin ailesiyle anlaşan yine anlaşsın.
Ama polis ve adli makamlar gerçek ocak sahibini araştırsın, bulsun.
Şu olayı iki gün yazalım.
Yolumuza birkaç kişi çıkar.
Bu işleri yazdığımız için gözdağı vermek isteyenler çıkar.
Her ölenin kısa yoldan ocak sahibi diye kayda geçirildiği memlekette bu işler çok normal.
Zonguldak Emniyet Müdürü Ahmet Kaplan’ın bu konuyla yakından ilgilenip kamuoyunu bilgilendirmesi belki benzer olayların yaşanmasını engellemek için önemli bir adım olacaktır.
ATİLLA ÖKSÜZ
ÖNCEKİ HABER

İhlas Haber Ajansı’nda deprem yaşanıyor

SONRAKİ HABER

zama zingo

Sefer Selvi Karikatürleri
Evrensel Gazetesi Birinci Sayfa
Evrensel Ege Sayfaları
EVRENSEL EGE

Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...