19 Eylül 2009 00:00
ÖZGÜRLÜK YOLU
2001 yılından bu yana ABD başkanları, yabancı maceraları ve destekleri demokrasi ithali denemeleri olarak kamuoyuna sundular. Demokrasi sanki bir mısır koçanı veya bir varil petrolmüş gibi davrandılar.
2001 yılından bu yana ABD başkanları, yabancı maceraları ve destekleri demokrasi ithali denemeleri olarak kamuoyuna sundular. Demokrasi sanki bir mısır koçanı veya bir varil petrolmüş gibi davrandılar. Sadece birkaç modern başkan, bu konudan eski Başkan George W. Bush kadar sıklıkla ve ısrarla bahsediyordu. Sadece kendilerine inanılmayan birkaç kişi daha... Ve her zaman yaptığı gibi gayet önemsiz bir şey söylüyormuş gibi demokrasilerin barış içinde olduğunu açıklaması, ironinin tepe noktasına ulaştığını gösteriyordu. Afgan savaşı için özür dileyen birçok kişi, demokrasi ithali savını, ülkenin işgal edilmesini ve ele geçirilmesini mazur göstermek için kullandılar.
Sözüm ona Hamid Karzainin alçak bir dostu olmak da bu demokratikleştirme dürtüsünün eleştirilecek yanı olacaktı. Son seçimlerde olduğu gibi... Muhtemelen Karzai, dersini çok daha iyi çalışmış olmalı ki, incelikli yağcılık, rüşvetle oy verme ve diğer belirtiler hiç de ihlale delaletlermiş gibi algılanmadılar.
ABDnin yapışkan parmakları seçim hilelerini ve kayırmalı atamaları bilecek kadar ileri gitmişti. Bushun her iki seçim kampanyası bu sanatın örneklerindendi. Anavatanında yetişmiş ve arsızlıkla mayalanan demokrasi, ülkenin kendi vatandaşlarını yabancı ve demokrasinin zavallı kondüktörleri yapar.
Karzai, bir kukla kadar güçsüz. Aslen İngiliz, Amerikadan maaş alıyor ve onun himayesinde. O, esasen, Kabilin büyük kaçakçılardan ve savaş lortlarından oluşan kabinesine önderlik eden Emiri. Ve unvanına rağmen, onlar tarafından yönetiliyor ve yönlendiriliyor; tersi doğru değil.
Karzai, yıllar yılı Afgan dostlarına karşı o kadar güvensizdi ki, kabinesinin desteğini bile reddetti. Şahsi korumaları bir avuç kaslı asker, tıraşlı ABDliydi. Bir bölük dolusu silahlı yabancı asker tarafından çevrelenmiş bir ABD başkanı düşünün.
Afganistan, Irak ve Pakistan ne kadar demokratikse o kadar demokratiktir. Devlet, Afgan iradesi tarafından değil yabancı elitler ve yerel kompradorlar tarafından yönetiliyor. Afganistan, barış dolu bir yer olmadı ve olmayacak. Afganistan, halkın iradesi tarafından yönlendirilen bir demokrasiye sahip değil. Bu yönetime otokrasi ya da kratokrasi deyin, ama demokrasi demeyin!
MUMIA ABU JAMAL
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
