10 Ekim 2009 00:00

YOLCULAR İÇİN EL AYNASI

Bir yolcu gördüm,Görür görmez tanıdım. Daha önce karşılaştığım uzun yolların yolcularından biri değildi, ancak uzun yolların bütün yolcuları gibi ben de çok yakından tanıyordum onu.

Paylaş

Bir yolcu gördüm,
Görür görmez tanıdım. Daha önce karşılaştığım uzun yolların yolcularından biri değildi, ancak uzun yolların bütün yolcuları gibi ben de çok yakından tanıyordum onu.
Gelip geçtiği yerlerde hiç iz bırakmadığı halde bilenler tarafından bilinir, az sonra bastıracak yağmurun kokusunu duyar gibi varlığını hissedenler çıkardı. Ona ait izler bulduğundan emin olanlar, kendi yarattığı bir hikayeye katıp ballandıra ballandıra anlatırlardı.
Söylentilere bakacak olursak, varlığına tanık olan herkes, onu sadece görmekle kalmadığını, karşılıklı oturduklarını, uzun uzadıya sohbet ettiklerini söylerdi. Hatta veda etmeden önce kendisine ait bir şeyleri hatıra niyetine bıraktığını iddia edenler de vardı.
“O yalnız gider,” demişti kim olduğunu hatırlamadığım yolculardan biri. “Bu yalnızlık içinde görüp işittiği her şey nasıl olur bilinmez ama onun olmaktan çıkar, öteki yolcular tarafından da paylaşılır, her birinin varlığına nüfuz eder...” demişti bir başkası.
Bana gelince, benim onu gördüğüm yer, kalabalık bir şehrin açığından akan coşkulu bir nehrin kıyısıydı. Nehir, nasıl yapmıştı bilmiyorum ama yatağındaki iri kayaları yuvarlatıp yumuşatmak yerine, tüm sivrilikleri törpüleyip yuvarlamak yerine iyice keskinleştirmişti. Karanlık suların ve sivri kayaların birlikte bu kadar gösterişli bir ölümcül tablo yarattığını ilk kez orada gördüm. Belli ki bu nehir çırılçıplak bir ölümü hatırlattığı için, çevresinde en küçük bir hayat alameti yoktu.
Orada durmuş suları dinlerken ansızın karşımda belirdi. Görür görmez tanıdım onu ve hemen, neden daima yalnız yolculuklar yaptığını sordum. Verdiği cevap beklediğim gibiydi.
“Ben hiç yalnız gitmem,” dedi. “Hiçbir yolcu yalnız değildir bu yollarda. Gerçek yolcular onlardır ki, her biri bir hayalet gezdirir yanında.”
Sular sivri kayalıklarda köpüklenirken bir ürperti hissettim. Nehir soğuktu.
ÖZCAN YURDALAN
ÖNCEKİ HABER

Gözler magazin basınında

SONRAKİ HABER

‘Gelenekten kopuk bir sinema olmaz’

Sefer Selvi Karikatürleri
Evrensel Gazetesi Birinci Sayfa
Evrensel Ege Sayfaları
EVRENSEL EGE

Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...