YENİGÜN

Kapitalizmin krizi sürüyor. G-20 toplantısında yapılan hesapları hayata geçirmek için İstanbul’da yapılan ‘atölye çalışmaları’ da bitti. Krizi bağımlı ülkelerin sırtına yıkma, işçi ve emekçileri daha da yoksullaştırarak aşma çabası sürecek.
IMF ve Dünya Bankası 1-7 Ekim İstanbul Zirvesi’nde bunlar konuşuldu. G-20 kararlarının, IMF ve DB marifetiyle, inceltilmiş olarak sunumu yapılacak. IMF ve DB bu yaşananların sorumluları değilmiş gibi, onların ‘yeni dönem’ rolü ve işlevi üzerine birçok yaklaşım sergilendi, planlar yapıldı, programlar açıklandı.
IMF ve DB başkanlarının konuşmalarında durum açıkça ortaya kondu.
Uçurumdan dönülmüştür, ancak tehlike ortadan kalkmış, kapitalizm içine girdiği ağır hastalıktan çıkmış değil. Toparlandıkları, ancak risklerin bertaraf edilmediği açıklanmıştır. Açıklamalardan da anlaşılacağı gibi, çıkış yolları için sömürü ve baskı at başı sürdürülecektir.
Büyük patlamalara neden olabilecek gelişmeler için hazırlıklı olunması da gündeme getirildi. IMF ve DB koordinasyonunun ‘insancıl’ müdahalesine dikkat çekildi.
Gerçek şu ki, önümüzdeki dönem kriz derinleşecektir. Bununla birlikte, kapitalist iktidarların, tekellerin selameti için insanlık dışı her tür gelişmeyi, baskıyı, şiddeti, işsizliği ve açlığı olağan ve mubah sayacağı bir dönem olacak.
Önümüzdeki yıl yoksulluk sınırının altında yaşamaya, yani açlık içinde kıvranmaya mahkum insanlara 90 milyon kişi eklenecektir. Yine 59 milyon işçinin işsiz kalacağı öngörülmüş, kabul edilmiştir. Afrika başta olmak üzere dünyada 50 bin çocuk ölecektir.
Bunlar, öngörülen, IMF ve DB başkanlarının ağzından açıklanmış gerçeklerdir.
Açlıktan, işsizlikten ve ölümden bu denli doğal olarak söz etmektedirler.
Alınacağı söylenen tedbirler tekellerin ihtiyaçlarını gözetiyor. İşsizliği, artan açlığı ve çocuk ölümlerini ortadan kaldırmak ya da aza indirmek gibi insani bir arayış söz konusu değil.
Krizin nedenlerinden, aşırı üretim ve aşırı kâr hırsından söz edilmemekte, kapitalizm sorgulanmamaktadır. Kapitalizm kutsanarak bunlar yapılmaktadır. Üstelik ‘sosyalist’ olduklarını ilan edenlerin ağzından...
Ancak gerçek sosyalist partilere, kapitalizmi sorgulama çabası içindekilere karşı şiddet uygulanmakta, zehirli gazlarla saldırılmaktadır.
‘Yeni bir düzen’ kurmaya yönelik saptamalarında, kapitalizmin yeni büyük kriz karşısında, ‘yeni’ duruma uygun bir tarz geliştirmesine vurgu yapılmaktadır.
Devletlerin bütçelerinden 10 trilyon dolar aktarılmasına rağmen, bunalımda diş kovuğunu bile dolduramadıklarını itiraf edenleri, önümüzdeki dönem daha büyük tehlikeler beklemektedir.
Türkiye bakımından durum daha da vahimdir. Eğitim ve sağlıkta dünya sıralamasında en geride bulunan Türkiye, silah harcamalarında bir kısıtlamaya gitmek yerine, yeni silahlar almanın peşine düşmüş bulunuyor.
Zirvede, Türkiye halkının, işçi ve emekçilerin gözünün içine baka baka yalan söylenerek, Türkiye ekonomisinin güçlülüğünden dem vurulmuşsa da gerçek böyle değil. Ekonomik göstergeler, istatistikler ve halkın içinde bulunduğu işsizlik, açlık ve sefalet, başka gerçeklere işaret ediyor.
Onlara göre büyük tekellerin; TÜSİAD, MUSİAD üyelerinin selamet içinde olması yeterlidir. Oysa, dünya ekonomisiyle kıyaslandığında, Türkiye’de daha hızlı bir küçülme yaşanıyor. Krizin en çok etkilediği ülkelerin başında Türkiye geliyor; dış ticaret hacmi azalmaya devam ediyor.
İşsizlik diz boyu. Son bir yıl içinde resmi rakamlara göre 1 milyondan fazla insan işini kaybetti.
“Başbakan herkes iş sahibi olacak, her üniversite bitiren iş bulacak diye bir kaide yok” diyerek, son bir yıl içinde yüzde 50 oranında artan, resmi rakamlara göre yüzde 14 oranında olan, ancak yüzde 25 dolayındaki işsizlik karşısında hiçbir tedbir almayacaklarını açıklamış bulunuyor.
İşsizlik, açlık ve sefalet daha da derinleşecekse, mücadele de yükselecektir!
ENDER İMREK