28 Ekim 2009 00:00

Çekin artık ellerinizi çocuklarımızdan

Hep uzak coğrafyalardan çıkagelir acılarımız... Ne zaman bir korku bir acı olsa çığlık olur bedenlerimiz bu uzak kentlerde. Ne hıçkırıklarımız ulaşır kayalıklara, ne de bir gülüşün hazan sesi.

Paylaş

Hep uzak coğrafyalardan çıkagelir acılarımız... Ne zaman bir korku bir acı olsa çığlık olur bedenlerimiz bu uzak kentlerde. Ne hıçkırıklarımız ulaşır kayalıklara, ne de bir gülüşün hazan sesi. Ta başımızda oluyor ölümler nasıl bir acıdır ki daha anlayamadım içimize kuruldu bir kere ne söküp alabiliyorsun ne de gözlerde süzülen o yaşlarda gömebiliyorsun.
Akşam olurken bu ıssız topraklarda bedenimiz mayınlı topraklara sırtını yaslarken umutla ölüm aynı yürek içinde çırpınıyor. Yarın endişesi yaşamadan başlıyor. Çocuklarımız daha şimdiden ölümü kucağında taşıyor ... Habersiz. Ceylan kardeşimiz de yüreğimizde öyleydi... Havan topu parçaladı belki yüreğini gömdüler o güzel gözlerini ama acısı ve televizyon kanalları, gazeteler günlerdir Ceylan’ı anlatırken bitmedi o gözlerindeki umut içimizde... Gülümsüyorsa bize sanki ben ölmedim dercesine ama avuntu olmuyor Patlayan bomba değildi, Ceylan’ın tokadıydı yüzümüze vuran. Ceylan değildi parçalanan, içimizdeki çocuktu.bu topraklarda ne yara kapanıyor ne de diniyor.
Her gün bir ölüm haberini sığdırıyoruz yaşantımıza, yorgun artık yüreğimiz gömerken bedenlerimizi bu karanlık aysız gecelere... Oysa, umut Ceylan’ın Uğur’un daha acısını unutamadığımız çocuklarımızın gözlerinde açıyor.
Ceylan belki her sabah uyandığında yaşama sarılırken gülerken bu topraklarda paylaşırken bir ekmeğini yanındakiyle ve ortak olurken hayata bilmediğimiz bir havan topu bölüyor. Oysa oyunlarımız içinde sadece yeni bir dünya kurmanın umudu yatıyordu. Bu havan topları da nereden geliyor kim yazıyor adreslerimiz biz oyunlarımızda parçalanarak ölmeyi değil kardeş içinde yaşamaya geldik diyoruz... On ikisinde Uğur çok mu şey istemişti de bedenine on üç kurşun sıkıldı yada Ceylan’a çok mu gördüğünüz ailesine yardım eden o küçük bedenini... Bitsin artık bu içimizdeki acılar. Bitsin! Bitsin! Bitsin...
Pelin Güngören
ÖNCEKİ HABER

‘Ya Guantanamo’yu kapatın ya da tutukluları yargılayın’

SONRAKİ HABER

Patronlardan açık ‘itiraf’

Sefer Selvi Karikatürleri
Evrensel Gazetesi Birinci Sayfa
Evrensel Ege Sayfaları
EVRENSEL EGE

Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...