01 Kasım 2009 00:00
Asya-Pasifik orduları (3)
Okyanusyanın en büyük nüfuslu ülkesi Avustralya, 53 bin askeriyle bölgenin en büyük ordusuna sahip. Avustralya Ordusu da, Japon Ordusu gibi, başından beri, ABD Ordusunun askerlik arkadaşı oldu. Vietnam-Amerikan Savaşına, Irak-Amerikan Savaşına ve Afganistan-Amerikan Savaşına Yeni Zelandayla birlikte asker gönderdi. Avustralya Ordusu, birçok göçmen ülkesinin ordusunda olduğu gibi, genel nüfusun yaşlanması ve doğum oranının düşük olması nedeniyle, asker bulmakta zorlanıyor; ülkeye nice umutlarla göçüp iş bulamayan göçmenler, orduya katılıyor. 2009 yılbaşında Avustralya Donanması, görevli azlığından, 2 ay dinlenceye ayrıldı; tüm denizciler 2 aylığına ücretli izne çıktı. Çok sayıda asker, Avustralya Ordusundan çeşitli nedenlerle ayrılıyor.
Okyanusyanın en büyük nüfuslu ülkesi Avustralya, 53 bin askeriyle bölgenin en büyük ordusuna sahip. Avustralya Ordusu da, Japon Ordusu gibi, başından beri, ABD Ordusunun askerlik arkadaşı oldu. Vietnam-Amerikan Savaşına, Irak-Amerikan Savaşına ve Afganistan-Amerikan Savaşına Yeni Zelandayla birlikte asker gönderdi. Avustralya Ordusu, birçok göçmen ülkesinin ordusunda olduğu gibi, genel nüfusun yaşlanması ve doğum oranının düşük olması nedeniyle, asker bulmakta zorlanıyor; ülkeye nice umutlarla göçüp iş bulamayan göçmenler, orduya katılıyor. 2009 yılbaşında Avustralya Donanması, görevli azlığından, 2 ay dinlenceye ayrıldı; tüm denizciler 2 aylığına ücretli izne çıktı. Çok sayıda asker, Avustralya Ordusundan çeşitli nedenlerle ayrılıyor.Avustralya Ordusu, Okyanusya bölgesinin en büyük ordusu olarak, bölgenin büyük abisi. Küçük bir ülke olan Yeni Zelanda ise, diğer birçok Pasifik ülkesi için de geçerli olduğu gibi, savunmasını Avustralyaya bırakmış durumda. Avustralyanın büyük abisi ise, ABD. Avustralyada ABDnin ve Singapurun askeri üsleri bulunmakta. Bölgenin diğer 3 belli başlı Amerikancı ordusu, Tayland, Güney Kore ve Singapur orduları. Tay Krallık Ordusu, ABD Ordusunun bir basamağı olarak Kore Savaşına da, Vietnam/Amerikan Savaşına da, Irak/Amerikan Savaşına da asker gönderdi. Aynı biçimde, Güney Kore, Vietnam/Amerikan Savaşında Amerikan güçlerine destek olmak amacıyla 300 bin askerini gönderdi! Singapur Ordusu ise, İsrailli askeri uzmanlar tarafından kuruldu. Singapurda ABDnin çeşitli askeri birimleri bulunmakta.Daha önce belirttiğimiz gibi, Pasifikteki birçok ada-generkinde (devlet) (Kiribati, Nauru, Palau, Samoa, Tuvalu, Solomon Adaları ve Mikronezya) ordu bulunmuyor. Zorunlu askerliğin (ZA) olmadığı Asya-Pasifik ülkeleri şunlar: Afganistan, Avustralya, Bangladeş, Bhutan, Brunei, Çin, Fiji, Filipinler, Hindistan, Japonya, Maldivler, Myanmar, Nepal, Pakistan, Papua Yeni Gine, Seyşeller, Sri Lanka ve Yeni Zelanda. Asya-Pasifikin yarıdan fazlasında ya ordu yok ya da ZA yok. Çinde, kağıt üstünde, ZA olsa da; gönüllü çok olduğu için uygulamaya geçirilmiyor. Ayrıca, Çinde ve Hindistanda, ZAnın olmamasının bir diğer nedeni, nüfusun çok büyük olması (Hindistan, 1.13 milyar; Çin, 1.3 milyar nüfuslu). O kadar askeri besleyecek olanak yok. Çinde ZA olsaydı; her yıl yaklaşık 10 milyon erkeğin askere alınması gerekecekti! (Bir o kadar da kadın!) Bunun yerine, ülkede lise ve üniversite öğrencileri, 1-4 hafta askeri eğitim alıyor. Bu eğitim, önemi azalsa da sürüyor. Filipinlerde de ZA yok ama lise ve üniversitelerde yönergenin (müfredat) bir parçası olarak askeri eğitim var. Bu eğitimi tamamlamayan, mezun olamıyor. Taylandda askerlik için erkekler kura çekiyor. Kurada askerlik çıkanlar, 2 yıl asker oluyor. Yeni Zelanda ve Avustralyada ZA, Vietnam/Amerikan Savaşının bitimine yakın olarak, 1972de kaldırıldı. ZA, Güney Korede ve Singapurda 2 yıl ve Tayvanda 1 yıl. Singapurda askerliğin bitmesinden sonraki 10 yılda gençler her yıl 40 günlük eğitim görüyor.Dünyanın dört bir yanında ZA yanlıları ve karşıtları var. ZA karşıtları, ZAnın insan haklarına aykırı olduğuna, kölelik olduğuna; ZA ordusunun şiddeti, ulusalcılığı, orduculuğu ve erilliği beslediğine dikkat çekiyorlar. Bu bakışa göre, ZA, topluma boyun eğdirme aracı. Uzmanlık açısından bir bakış ise, ZA karşıtlığını, ZA olan ülkelerde ordunun düşük nitelikli oluşuna ve genç işgücü kaynağının boşa harcanışına dayandırıyor. ZA yanlıları ise, kimi askerlerin okuma-yazma ve ilkyardım gibi temel bilgileri ZA ordusunda edinişine dikkat çekiyor. Ayrıca, ZA, gençlere, kendini feda etmek gibi yüce değerlerin verildiği bir kurum olarak da çalışabiliyor. Örneğin, Vietnamda, askere gidenlerle gitmeyenler arasında değerler açısından farklar gözlemleniyor. Uzmanlık açısından ZA yanlılığı, şu noktalara dikkat çekiyor: Ordu, ZAnın getirdiği büyük işgücüyle ve her iş kolundan insanın katılımıyla zenginleşiyor. Aynı sayıda bir gönüllü ordusu oluşturulsa, tutumyapı (ekonomi) çökebilecekken, ZA, savunmanın düşük tutarla gerçekleştirilebilmesini sağlıyor (Gezgin, 2009a). Hindistan Komünist Partisi (Marksist)in de ZAyı savunduğunu daha önce yazmıştık (bkz. Gezgin, 2009 b).Saf bir barışçıllık düşüncesiyle halkları savunmasız bırakmak, kuramda şık görünebilir; ancak, gerçek yaşamda, ordular bir gereklilik ve zorunluluk (bkz. Gezgin, 2007). Sorun, ordunun varlığı değil; sorun, ordunun nasıl olacağı. Halkın ordusu mu, Nâzım Hikmetin deyişiyle 23 sente satılan askerlerin ordusu mu... (bitti)İlgilisine KaynakGezgin, U.B. (2009a). Gazetecileri barışçıllaştırmak yerine barışçılları gazetecileştirmek (yayınlanmayı bekleyen çalışma). Gezgin, U. B. (2009b). Asya-Pasifikte Bu Hafta (84): Komünistler Hindistana! Evrensel gazetesi Evrensel Hayat eki, sayı 245, 15 Mart 2009. http://evrensel.net/ekhaber.php?haber_id=47910 Gezgin, U. B. (2007). Asya-Pasifikte Bu Hafta (6): 1973 Nobel Barış Ödülünü reddeden Vietnamlı devrimci ve karşı-orduculuk. Evrensel gazetesi Evrensel Hayat eki, sayı 165, 26 Ağustos 2007. http://evrensel.net/ekhaber.php?haber_id=15938
Dr. Ulaş Başar Gezgin
Dr. Ulaş Başar Gezgin