08 Kasım 2009 00:00
Güler Zere
Daha önce de yazmıştık.Güler Zere 14 yıldır mapusta yatıyordu.14 koca yıl
Daha önce de yazmıştık.Güler Zere 14 yıldır mapusta yatıyordu.14 koca yıl
Başka hangi söze gerek bırakır ki?Yetmedi, bir de kansere yakalandı.14 yıl mapusta yatınca başka neye yakalanacaktı ki zaten?!Bundan sonradır ki, o girdaplı macera başladı.Ondan sonradır ki, insanı dehşete düşüren o gaddar git-geller yaşandı.Kaç kez müracaatlar edildi
Kaç kez durumu ortaya serildi.Kanserli bir insan, dışarıda bile çoğunlukla bakılmazken bu memleket sınırlarında, çaresizliğin kucağına atılırken eğer yoksulsa
Hapiste birisi ne yapar ne ederdi de, bu insanı tüketip bitiren acılı, sancılı ağır hastalığa karşı ayak direrdi?Güler Zere, hastanelere sevk edildi.Ameliyatlar edildi.Çukurova Tıp Fakültesi, yaşamının ağır risk altında olduğunu belgeledi
Ancak tüm bunlar, Güler Zerenin kanser hastası olduğunu Adli Tıpa anlatmaya yetmedi.Oysa o kurum, Susurlukçu İbrahim Şahini, anında hafıza kaybı raporunu verip hapisten kurtarmıştı!O İbrahim Şahin, sonra darbe teşkilatlamaktan yakalanmış, içeri atılmıştı!Hafızamı kaybederim ama derinliğimi asla!O kuruldaki o ekip, işkence gören 7 kişiye sağlam raporu verdiğinden, Tabipler Odası tarafından meslekten men edilmişti!İşte o kurul, Güler Zereye sadece 14 dakika bakıp, hapiste yatabilecek durumda olduğuna karar vermişti!Güler Zerenin durumu ağırlaştı.Dünya çapında bir rezillik yaşanıyordu!Hem de ne rezillik!.. ***Yeri geldiğinde, daha doğrusu işine geldiğinde anaların evlat acısından bahseden, pek bi duygulu konuşmalar yapan itikatlı iktidarın başları ise kanserli Güler Zerenin içeride göz göre yitip gitmesinden tınmıyordu.Ama rezillik her platformda karşılarına çıkıyor ve onları zor durumda bırakıyordu!Oysa, paşalar hapşırsa; çok fena hapşırdı, hapiste yatamaz raporları veriliyordu!Güzler Zere ise kanserden eriyordu.Sonunda öyle baskı oluştu ki, Güler Zereye rapor verildi.Belki de bu yazı yayınlandığında salınmış olacak.Ama
Öyle ya
İnsanın yüreği, dili varmıyor ama
Güneşi kucaklayamadıktan
Gülleri koklayamadıktan
Gözünde tüten bir lokma yemeği ağzına atıp çiğneyemedikten
Güzellikleri yudumlayamadıktan
Sevdiklerine doya doya sarılamadıktan
Demir kapıların, iç karartıcı mazgalların dışında sabahın kuşluk vaktini koklamak
Kuşlarla konuşmak
Acısız ve mutlu günlere uyanmak ne güzel
Yani oh be ne güzel şey yaşamak! diyemedikte sonra
Karanlıklar kuşağı bu olsa gerek
Acılara boğulmak bu olsa gerek.Bırakılıyor, ama mutlu olamıyoruz
İçeride tükenen insanların çaresizliğini ve yok oluşlarını yüreklerimize sığdıramıyoruz.Güler Zere, belki de bu yazı yayınladığında dışarıda olacak
Ancak, acılar içerisindeki bir insanın, bu kadar eziyet çektirilerek, sırf kendi rezilliklerini bir parça olsun kurtarabilmek için salındığını kimse unutmayacak!..
Yücel Sarpdere
Yücel Sarpdere
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
