05 Aralık 2009 00:00

YOLCULAR İÇİN EL AYNASI

Bir yolcu gördüm,

Paylaş

Bir yolcu gördüm,
Ne üstünde gölgesi vardı zamanın, ne de bir işaret taşıyordu yollardan. Çoğu yol erbabının, ne kadar saklamaya çalışsa bile başaramadığı emarelerin herhangi birine rastlanmıyordu bedeninde.
Mesela o yolcuların çoğu, yollarda yaşanmış her şeyi yüzlerinde gösterirler görebilenlere, halbuki o öyle değildi. Hatta gözbebeklerinin arkasında bir yerlere çekilmiş olması gereken kıvılcımlardan bile iz yoktu.
Böyledir. Yollar, yolcunun içinde devam etmeye başlamışsa eğer, rüyalarından geçip hayallerine ulaşıyorsa, önceki yolculuklardan kalan bütün emareler de toplanıp gider, bir kuytuya çekilip orada bekler. Kimseye kendini aşikar etmez.
Ne zaman ki aynı yolun iki yolcusu bir araya gelir, iki su zerresinin buluşması gibi buluşur tek bir damla olurlar. İşte o zaman alazı sönmüş, kıvılcımı geçmiş ne varsa hepsi ortaya çıkar.
Ne bir kelime konuşmak gerekir o vakit, ne tek bir sözü dinlemek ister, birbirlerine bakmaları bile fazladır aslında. Yan yana durur, maviden geçip turuncuya giderler.
Onu gördüğüm zaman, kendi halinde biri diye geçmişti içimden.
Ne yapardın sen yollara düşmeden önce diye sormuştum, ilk kez karşılaşıyorduk o gün.
Yolculuk yapardım, oldu cevabı.
Tekrar sordum aynı soruyu;
Ne iş yaparsın, marifetin nedir? diye,
Yolculuk yaparım en iyisinden, elimden en iyi yolculuk yapmak gelir, başka bir şey bilmem dedi ve yürüyüp gitti.
Giderken arkasında bir tavus kuyruğu gibi sürüklediği kıvılcımları gördüm. Tek başına gidiyordu.
ÖZCANYURDALAN

ÖNCEKİ HABER

Özgür Ülkeye 16ncı kez karanfil

SONRAKİ HABER

Halit Refiğ Altyazıda