25 Aralık 2009 00:00

Heval, benim, kardeşim sana geldim!

Sevgidir Karşılıklıdır bazen, bazen yıpranırsın.

Paylaş

Sevgidir Karşılıklıdır bazen, bazen yıpranırsın. Belki tanımadığındır, tanımayacağındır. Seçemezsin kimi zaman hangisini sevdiğini; hepsini ayırır, apayrı seversin. Benim de anlatacağım sevgim bu. Onun adı Ali, Mehmet, Erdal, Meral. Ama ben seçtim bu sefer sevdiğimi, onun adı Heval. Neden onu seçtim anlatacağım! Hiç tanımaya fırsat bulamadığım yoldaşım kanımdan bir parçam benim. Haberlerde görürüm, o bazen taş atar polislere, gaz içinde boğulur. Bazen ise ölen yaşıtlarına ağlar durur. Kendimi bildim bileli benimledir. Soğuğa alışmış, darbe izleri dolu tenini uzaklardan bana dokundurur. Hissederim, acıyan yüreğinin içinden kardeşlik sızar tenime. Benim kardeşim cesurdur, katillerden bile daha fazla suç işleyecek kadar. Adnan Özyalçıner geldi aklıma, Tank ve Çocuk; Tank ne bilsin beni?.. Evet! Tank ne bilsin benim kardeşlerimin ezilmişliğini?.. Kahraman saydıkları tankın içi ıslak kokar, faşistlik kokar buram buram
Hep benim kardeşim dedim ama onlar hepimizin sahip olamadığımızı düşündüğümüz kardeşlerimiz. Ben Hevalimin, faşistliğin kokusu sinmiş coplarla kan kusmasına dayanamıyorum. Tankın içindekilere gelince, onların hiç kardeşleri olmamış!
Yaren Uçar (Merkez İlköğretim Okulu-Denizli)

ÖNCEKİ HABER

iŞÇiLER UYARDI

SONRAKİ HABER

Sosyologlar sesleniyor