28 Ocak 2010 00:00
Yaşanası... Yaşatılası
Mithat Kösenin anısınaNeleri sığsırsam satırlarıma..
Mithat Kösenin anısına
Neleri sığsırsam satırlarıma..
Ya da satırları nelere başlık yapsam..
Hangi sıralı sözcük grubu anlatır ki özlemimi..
Ya da özlemin asıl adı sen mi, ben mi, biz mi..
Biriktirdik tüm emeğini..
Halkın olduk.. Abla olduk.. Anne olduk.. Yoldaş olduk..
Adına biz dediğimiz yeni bir aile olduk.. Yeni yanı hayata emek vermiş bir birgünle..
Adressiz mektubumun acısına mı ağlıyorum;
Yoksa acımın yokluğuna isyan mı..
Anılarımız mücadelende yoğunlaşıyor..
Senin kadar direniyor muyuz kim bilir..
Ama direnişine verdiğin emeği saklıyoruz her hücremizde..
Her adımda biraz sen varsın..
Geri kalanda, verdiklerine olan inancım..
Katıksız inancın halkına olan..
Bir yolculuk sırası bilinmez tarihte..
İnceden bir radyo sesi; Ruhi Su: Drama Köprüsü
Acı olan bilenin olmaması..
Ne garip Mahsus Mahal siz büyüyen bir nesil..
İşte bize kattıkların..
Daha ne iyi kanıtlar ki düzgün çizgini..bize verdiklerini..
Yoksa her evde, her yüzde yaşatılan anıların mı..
Hatırlar mısın;
Havada bulut yok bu ne dumandır
Mahlede ölen yok bu ne figandır
Şu Yemen eller ne de yamandır
Bir de ailecek yaptığımız Şahin seferleri..
Anlatmak ne kadar doğru seni..
Yaşanası bir yanında saklı özlemini..
İçim yanıyor, saygı duyuyorum doğasına şu hayatın ama yanıyor işte..
Ölüm değil senin adın..
Asıl adın: Yaşanası.. Yaşatılası.
Yıllar inadına akıp gitsede..
Müge Köse (Kızın-Manisa)