18 Şubat 2010 00:00
Şirvandan TEKEL işçilerine mektup
Hakları için Ankarada bulunan TEKEL işçilerine merhaba! Benim adım Şirvan İnanç. Ben 11 yaşındayım.
Hakları için Ankarada bulunan TEKEL işçilerine merhaba! Benim adım Şirvan İnanç. Ben 11 yaşındayım. Siz oradayken ben çok üzülüyorum. Benim dayım, teyzem ve babam orada. Sadece onlara değil hepinize çok üzülüyorum. Siz soğukta dururken ben sıcak evimde rahat edemiyorum.
Babamı, dayımı ve teyzemi çok özlüyorum. Sizin çocuklarınız ve eşleriniz de var, onlar da sizi özlüyor. Sizin çocuklarınız da benimle aynı duyguları yaşıyor. Siz ve dayım 66 gündür, babam 41 gündür orada. Biz hepimiz sizin yanınızdayız. Sömestr tatilinde ben de gelmek isterdim ama doktora gitmem gerekliydi ve derslerim vardı. Türkiyenin her yanından destek için yanınıza gelenler var.
Başbakanın haksız olduğunu herkes biliyor, 4-c çok kötü bir uygulama. Sizler kadrolusunuz ve 650 TL maaş alacaksınız. Ayrıca 11 ay çalışıp sosyal haklarınız olmayacak. Annem ve ben sizinle ilgili haberleri kaçırmıyoruz, sizin için dua ediyoruz. İnşallah hepiniz sağ salim evinize dönersiniz.
Sizler çocuklarınızın okuması için çabalıyorsunuz. Başbakan çocuklarını Amerikada okuturken siz Türkiye gibi bir ülkede zorluklarla okutuyorsunuz. Benim dayım Tek Gıda-İş Sendikası Genel Sekreteri Mecit Amaç. Dayım ve teyzem de üç gün açlık grevindeydi, bence sizin yaptığınız en doğrusu. Bu direnişiniz tarihe yazılacak.
Annem sizi seyrederken ağlamamak için kendini zor tutuyor. Ankara valisi, Sakarya Caddesindeki halkı ve esnafı rahatsız ettiğinizi söylüyor ama herkes sizin tarafınızda. Bu yüzden siz eyleminize devam edin, ben gelmenizi istiyorum ama haklarınızı almanızı da çok istiyorum. Ankara halkına ve esnafına destekleri için teşekkür ederim.
Şirvan İnanç