Kamyon garajı değil yediemin deposu

ÇİNE’de ticaretin azalması, tarımsal üretimin düşmesi nakliyatçıları fena vurdu. Birçok nakliyecinin kamyonu borcundan dolayı hacizlik oldu. 20 bin nüfuslu Çine’de 3 bin 925 kişi icralık...
Çine Yenimahalle’de bulunan eski hayvan pazarının yanından geçerken yan yana sıralanmış değişik marka ve tonajlı kamyonlar göze çarpıyor. “Burası kamyon garajı mı oldu” diye sorduğum görevliden, “Hayır! Burası kamyon garajı değil, Çine İcra Dairesi’nin yediemin deposudur. İcra takibi nedeniyle bağlanan kamyonlar ve diğer araçlar burada tutuluyor” cevabını alıyorum.
Yediemin deposundaki kamyonların çokluğunun nedenini sormak için Çine girişinde sanayi sitesi karşısındaki “SS Çine Kamyoncular Kooperatifi”nde alıyorum soluğu... Kooperatif binasının bütün kapıları kapalı, içeride hiçbir hayat belirtisi yok. Binada asılı duran tabelalarda yazılı olan telefon numaralarını arıyorum. Bütün aramalar sonuçsuz...
Bunun üzerine bir nakliyat şirketinin bürosuna gidiyorum. Nakliyat şirketi bürosunda sekiz-on kişi oturuyor. İçeri girip selam veriyorum. Kendimi Evrensel gazetesi muhabiri olarak tanıttıktan sonra kamyoncu esnafının yaşadığı sıkıntıları ve icra takibi nedeniyle kamyonlarının bağlanması hakkında görüşlerini almak isteğimi söylüyorum. Derin bir sessizlik ve kısa bir süre birbirlerinin gözlerine bakma sahnesi yaşanıyor. Sonrasında kendisini SS Kamyoncular Kooperatifi eski yöneticisi olarak tanıtan bir kamyoncu, fotoğraflarının çekilmemesi, isimlerinin yazılmaması koşuluyla birkaç kelime söyleyebileceklerini belirtiyor. “Neden isim vermiyorsunuz” sorusuna, “Zaten borçla ayakta duruyoruz. İsimlerimiz yazılırsa ticari itibarımız zedelenir” yanıtını alıyorum.
NAKLİYAT NEDEN DURDU?
Nakliyatçıların neden zor durumda olduklarını şu sözlerle özetliyorlar: “Yılın bu mevsiminde Çine’den büyük illere lahana, akbaş (karnıbahar) ve maden nakliyatı olurdu. Köylü artık kazanamadığından eskisi gibi ekip dikmiyor. Çine Ovası’nda tarlalar bomboş duruyor. Ara sıra maden nakliyatı oluyor, onu da nakit para alamıyoruz. Çünkü, aynı maden şirketinin aynı zamanda akaryakıt istasyonu da olduğundan, nakliyat bedeli kadar -mazot fişi- veriyor. Mazot bizim önemli bir giderimizdir ama bizim diğer giderlerimiz de var. Kamyonlarımızın tamir ve bakımı, evimizin ve çocuklarımızın eğitim giderleri, en önemlisi banka borçlarımızın kredi taksit ödemeleri var. Çaresiz olduğumuzdan mazot fişi karşılığında maden nakliyatı yapıyoruz. Sonra bir başka iş çıkar umuduyla, gördüğün gibi burada bekleşiyoruz.”
KAMYON REHİN, BORÇ ÖDENİR Mİ?
Kamyonlarının icra takibi nedeniyle bağlanmasına tepki gösteren bir kamyoncu şunları söylüyor: “Tamam, ben borçlanmışım ve bu borcumu ödemem gerekiyor. Sen benim ekmek teknemi, para kazanabileceğim tek varlığımı da icra kanalı ile bağlarsan, ben nasıl para kazanır, nasıl borcumu ödeyebilirim? Yetkililerden, bu yanlış uygulamaya bir son vermelerini, ekmek teknelerimiz üzerindeki icra takibinin kaldırılarak gerekirse borçlarımızın yeniden yapılandırılmasını istiyoruz.”
Kamyoncu esnafına “Hayırlı işler” dileyerek yanlarından ayrıldıktan sonra Çine İcra Dairesi’nin yolunu tutuyorum. Oradaki görevlilerin “Basın da dahil olmak üzere hiç kimseye icra takibi dosyaları hakkında bilgi vermeye yetkili değiliz. Gerekli bilgileri Aydın Barosu’ndan öğrenebilirsiniz” cevabı üzerine, dümeni kırıyorum.
Aydın Barosu Genel Sekreteri Avukat Feridun Bekir Uysal’dan şu bilgileri alıyorum: “20 bin nüfuslu Çine ilçesinde icra dosyaları her geçen yıl hızla artmakta, Çine ilçesinde 2008 yılında 1685 esas 381 talimatlı olmak üzere 2 bin 66 kişi hakkında icra takibi yapılmışken, 2009 yılında 3 bin 56 esas 869 talimatlı olmak üzere toplam 3 bin 925 kişi hakkında icra takibi yapılmıştır.”
(Çine/EVRENSEL)
Celal Şenol