08 Mart 2010 00:00
TEKEL işçisi 80 gün sonra evine döndü
YOL boyunca Palaya telefon yağıyor.
YOL boyunca Palaya telefon yağıyor. Arkadaşları arıyor. Sık sık da ailesi... Nerde kaldın, ne zaman geliyorsun?.. Kozlukun dağlarına bakıyor Pala: Buralarda hep dolaştım. Avcılık da yapıyorum ben. Yaz olsaydı suyun kenarına pikniğe giderdik. Yaz olsun gelin gidelim. Hayat abla da (Sultan Özer) gelsin... Palanın evinin bulunduğu sokağın başındayız. Araba bizi orada bırakıyor. Pala araban iner inmez orada bulunanlar yanına geliyor, sarılıyorlar. Palayı kapıda çocukları ve eşi karşılıyor. 7 çocuk, babalarına sarılıyor. En küçükleri Cumaali baba diye bağırıyor, hopluyor. Çocukların hepsi çok sevinçli. Hepsini tek tek öpüyor Pala. Okula giden Esra, Kübra, Yusuf ve Ekrem, 3 zil var diye okula gitmemişler. Cumaali bir süredir hasta; iğne yapıyorlarmış, dediğine göre çok acıyormuş. O da Direne direne kazanacağız, Babam kazanacak gelecek diyor, sadece biraz dili dolaşıyor. Direnmeye devam edeceğiz diyor Pala. Çocuklar dinliyor. En büyük kızı Büşranın gözleri doluyor...