ARASIRA

Almanya Başbakanı Angela Merkel geçen hafta Alman sermayesinin çıkarlarını savunan bir tüccar olarak ikinci kez Türkiye’yi ziyaret etti.
Merkel’in iki günlük gezisinin programında yıl sonunda sona erecek Almanya ile Türkiye arasındaki Çifte Vergilendirme Sözleşmesi, ekonomik ilişkilerin yoğunlaştırılması, Türkiye’nin AB’ye katılımı ile ilgili pazarlıklar, İran’a yönelik yaptırım politikaları ve AB tarafından planlanan Kafkasya’dan Orta Avrupa’ya petrol taşınmasını hedefleyen milyonluk Nabucco Projesi vardı. Merkel’in isteği, Türkiye’ye ihracatın artırılması ve Türkiye’nin Alman sermayesinin kârını artırmak için talan edilmesine devam edilmesi. Ortak Gümrük Antlaşması’na bağlı olarak Almanya, 1996’dan beri Türkiye’ye ithal ettiğinin çok üstünde mal ihraç ediyor. 2008 yılında Türkiye’den 9.7 milyar avroluk mal alınırken 15.1 milyar avroluk mal satıldı. 2009 yılında Alman Hükümeti, Türkiye’ye yönelik ihracatta bir düşüş olduğundan şikayetçi oldu. Bu durumun en hızlı şekilde düzeltilmesi gerekiyor.
‘80’li yıllarda liberalleşme ve AB’ye giriş pazarlıklarına bağlı olarak Türkiye’de 300 devlet işletmesi özelleştirildi. Tekstil, demir-çelik, petrol rafinerisi, elektrik işletmeleri yanında tütün ve alkol üreten devlet işletmesi TEKEL de özelleştirildi. Şu an 12 bin TEKEL işçisi özelleştirmenin neden olduğu kitlesel işten atmalara karşı mücadele ediyor. 2010 yılında şeker işletmelerinin ve uzun vadede de suyun özelleştirilmesi planlanmış durumda.
Angela Merkel’in ekonomik delegasyonu bu alanlar dikkate alınarak düzenlendi. Heyette Alman silah tekelleri Rheinmetall AG, Diehl Stiftung & Co. KG und EADS’in yönetim kurulu başkanları da yer aldı. Suyun özelleştirilmesinden pay almak için Berlinwasser International AG, RWE AG, EnBW AG gibi enerji tekelleri heyete katılırken telekomünikasyon alanındaki Alman tekeli Deutschen Telekom AG ve demiryolları tekeli Deutsche Bahn AG kendileriyle ilgili özelleştirme projelerinden yararlanmak için Merkel’le beraber ticari geziye katıldılar.
Sadece Almanya’nın ekonomik çıkarlarının esas alındığı, Türkiye’nin Alman malları için pazar olarak görüldüğü Türkiye politikası, hükümet partileri yanında SPD ve Yeşiller tarafından da destekleniyor. Örneğin SPD Başkanı Sigmar Gabriel, Merkel’in Türkiye’nin AB’ye girmesini reddederek Alman sermayesinin çıkarlarını tehlikeye soktuğunu söyledi. Aslında paniğe gerek yok: İster imtiyazlı ortaklık olsun ister Türkiye’nin AB üyeliği onaylansın kazanan Alman sermayesi olacak. Kaybeden ise her halükarda Türkiye halkı!
11 yıllık hükümeti döneminde SPD’nin yaptığı gibi Merkel de ne Türkiye’de ne de Almanya’da yaşayan Türkiyelilerin toplumsal ve politik koşullarının iyileştirilmesiyle ilgileniyor.
Sosyal demokratlar ve Yeşiller tarafından sürekli olarak gündeme getirilen Türkiye ve insan sevgisi nedeniyle AB üyeliğinin onaylanması talebi Türkiye halkıyla dalga geçmektir. Aslında bu talebin ardında Alman sermayesinin çıkarlarının savunulması yatmaktadır.
25 Mart’ta Sol Parti Meclis Grubu’nun verdiği‚ Türkiye’de ‘sendikal hakların demokratikleştirilmesi’ önergesiyle ilgili mecliste konuşma yapan Yeşiller Başkanı Claudia Roth, Türkiye’nin AB üyeliğinin büyük stratejik önemi olduğunu söyleyerek bunu ortaya koydu. Burada‚ büyük stratejik önemden, toplumsal ve politik açıdan insan haklarının iyileştirilmesinin söz konusu edilmediği, sola en uzak olan kişiler tarafından bile anlaşılabilecek bir şeydir. Irkçılık karşıtıymış gibi davranılıyor ama sadece Alman sermayesinin daha fazla kâr etmesi için çaba harcanıyor. İşte bu nedenle Türkiye’nin AB üyeliğine sermaye ve hükümetler değil Türkiye ve Avrupa Birliği halkları karar vermelidir.

Sol Parti Meclis Grubu Uluslararası İlişkiler Sözcüsü ve Federal Parlamento Dışişleri Komisyonu üyesi olan
Sevim Dağdelen, Almanya Başbakanı Angela Merkel’in Türkiye ziyareti delegasyonunda yer aldı.
Sevim Dağdelen