BAŞYAZI

Anayasa Değişikliği Paketi, Meclis’ten kazasız belasız geçiyor.
En azından 18. maddeye kadar öyleydi.
Paket bazen 337 oy, bazen 331 oy alarak kıl payı geçiyor. Ama Meclis dışındaki hamleler daha dikkat çekiyor.
Gün geçmiyor ki, AKP ile CHP’nin “uzlaşma girişimleri yaptığı”na dair haberler çıkmasın! Bu haberlerden bazısı yalanlansa da, pazarlıkların sürdüğü de bir gerçek.
CHP’nin, “Paketteki 30 maddeden üçü ayrılsın, geri kalan 27 değişikliğe destek verelim ve bu maddeleri referanduma gitmeden yasalaştıralım. Geri kalan üç maddeyi de referanduma götürebilirsiniz” biçimindeki mantıklı teklifini, Başbakan, “Şark kurnazlığı” olarak niteleyip reddetmişti. Ancak kendisi, karşı tekliflerle pazarlığı sürdürüyor. Çünkü AKP oylamalardan sınırı geçse de, gidişattan pek hoşnut sayılmaz. Bu yüzden de bir yandan Meclis’ten yasayı geçirirken, öte yandan da Adalet Bakanı Ergin, “CHP Anayasa Mahkemesi’ne gitmezse, paketin bölünebileceğini” gündeme getirdi.
Baykal haklı olarak, adalet bakanının sözlerini, “Ayıp ve utanılacak sözler” olarak eleştirirken; teklifi de “Ahlaksız teklif” olarak niteledi.
Başbakan, yapmak istedikleri “anayasa değişikliği”nin önemi ve değişikliğe halkın desteği konusunda çok umutlu konuşuyor. Ama Meclis’ten ite kaka da olsa geçirilecek anayasa değişikliğinin, referandumdan başarıyla çıkmasının çok zor olduğunun farkında. Çünkü AKP, Meclis’te 330’un üstünde milletvekiline sahip olsa da, halk indinde ayağının altındaki toprağın kaydığını biliyor. Bunu da en çok AKP yöneticileri, elbette, halkın içinde olmakla övünen Başbakan Erdoğan biliyor!
SONAR’ın Nisan 2010’da yaptığı son ankette AKP’ye halk desteğinin, 2002’den beri en düşük seviyeye indiği görülüyor. Ankete göre bugün seçim olması durumunda AKP’nin yüzde 28.47, CHP’nin yüzde 26.70, MHP’nin yüzde 21.15 oy alacağı görülüyor. Dahası, ankete katılanların yüzde 71.20’si en büyük sorun olarak işsizliği gösteriyor. En önemli sorunun “anayasa değişikliği” olduğunu düşünenlerin oranı ise 18.6!
Aslında bu anket, hem AKP’nin tedirginliğinin, hem de anayasa değişikliğinde ısrarının nedenini gösteriyor.
Çünkü anket, AKP’ye halk desteğinin CHP ile hemen hemen aynı düzeye düştüğünü gösterirken, aynı zamanda halkın işsizliği yüzde 70’lere varan düzeyde en önemli sorun saydığını göstermektedir. Ki işsizlik; hükümetin, bazen “İşsizlik sadece bizde yok. AB ve ABD’de de var”, bazen “Her esnaf bir kişi daha istihdam etse işsizlik normale düşer”…gibi abes çıkışlarla önünde havlu attığı bir konudur. Dolayısıyla AKP’nin ekonomik kimi önlemlerle bu en önemli sorunu aşması beklenemeyeceği için hükümet, 2011’deki seçimi kurtarmak için yaptıklarından çok yapmadıkları üstünden bir kampanyaya girişmekte; “yapamadıklarını ve yapmadıklarını”, “yaptırmadılar”a dönüştürüp seçimi kurtarmayı planlamaktadır.
Bu yüzdendir ki AKP ve yandaşları, ”Anayasa Değişikliği Paketi”ni “küçük bir devrim” olarak propaganda ederken, öte yandan toplumu; iş ve insanca çalışma, Kürt sorununa demokratik çözüm ve inanç özgürlüğü talep edenleri bölmeyi amaçlamaktadır. Bölünmeyi de “12 Eylül Anayasası’ndan yana olanlar ve ona karşı olanlar” gibi sahte bir bölünme etrafında kamplaştırma olarak gerçekleştirmek isteyen AKP stratejistleri, anayasa değişikliği ve referandumu bu sahte bölünmenin zemini yapmak istemektedirler.
Kısacası, AKP Hükümeti’nin bugün referanduma giderek anayasayı değiştirme planı, aslında bir “referanduma gidememe” ve “halkın acil taleplerini karşılayamama” ile Kürt sorunu merkezli “Demokratik Açılım”la ilgili başarısızlıkların üstünü örtmek için bu sorunu kullanma amaçlıdır.
Yani AKP, referandum ve anayasa değişikliği üstünden gitmeye adeta mahkum kalmış bir durumdadır ama bir referanduma da girmemek üzere! Bu da onun, amacına varmak üzere her tür ahlaksız teklifte bulunabileceği ve her tür siyasi ahlaksızlığı yapabileceği anlamına gelmektedir.
İHSAN ÇARALAN