03 Mayıs 2010 00:00
İZLENİM
Sonunda beklediğim gün gelmişti. Yılda bir gün bayramım vardı ve ben bunu iki ayrı alanda kutlayacaktım.
Sonunda beklediğim gün gelmişti. Yılda bir gün bayramım vardı ve ben bunu iki ayrı alanda kutlayacaktım. Birinci kutlamayı Narlıdereli yoldaşlarla demokrasi Meydanında gerçekleştirdik. Coşkulu ve yerel için önemli sayılabilecek bir katılımla gerçekleştirdik.
Eğitim Sen başta olmak üzere emek örgütleri, siyasi partiler ve halk vardı meydanda. Yerel seçimlerde EMEPe oy verenlerin sevecen yaklaşım ve kutlamalarını da unutamam.
Daha sonra otobüslerle Narlıdereden, 1 Mayısın İzmir genelinde kutlanacağı Gündoğdu Meydanına doğru yola çıktık. Konak Meydanında otobüslerden indik ve diğer yoldaşlarla yürüyüş kolu oluşturarak Gündoğdu Meydanına doğru yürüyüşe geçtik. Coşku üst sınırdaydı. emekten yana, emperyalizme ve kapitalizme karşı haykırışlar çok etkileyiciydi.
Ben EGEÇEP Yürütme Kurulu üyesi de olduğum için, EGEÇEPin yönetim binasına gelindiğinde yürüyüş kolundan ayrılarak buradaki yoldaşlara katıldım. EGEÇEP, çevre mücadelesinin de anti kapitalist ve anti emperyalist bir mücadele olduğunun bilinciyle, 1 Mayısta pankart açarak, yürüyüş koluna katılma kararı almıştı. Bu kolda, Selçuktan, Foçadan bile katılan bileşenleri vardı.
Çok coşkulu ve şenlikli 1 Mayıs yaşanıyordu. Gençlerin yaratıcılığına hayran olmamak olası değildi. Çalgılar, oyunlar, haykırışlar...
Gündoğdu Meydanına vardığımızda vakit epeyce ilerlemişti. Ama yürüyüş kolunun bir ucu
Gündoğdu Meydanındayken, diğer ucunu ancak Cumhuriyet Meydanına kadar görebiliyordum.
Meydan oldukça kalabalıktı. Narlıderede olduğu gibi sendikalar, TMMOB, siyasal partiler, dergi grupları, çeşit çeşit dernekler ve en önemlisi halk vardı.
Moskovadaki 1 Mayıs, devlet töreni şeklinde kutlanırdı. Benim de birkaç yıl önce katıldığım Moskovadaki 1 Mayıs töreni ise halkın töreniydi. Birden o havayı soludum. Emekçi halk
bayramını kendi kutluyordu. Resmi kimse olmadan, protokol olmadan...
Kübada José MARTİ Meydanındaki 1 Mayıs törenleri de böyle kutlanıyor. Öyle Sovyetlerde olduğu gibi askerler ve silahlar değil, ülkenin en büyük gücü halk yürüyordu.
İzmirde de bu böyleydi. Bu mutlu günlerin habercisiydi.
Bizim de 1 Mayıslarımızı Moskovalılar gibi, Küba halkı gibi kutlayacağımız güzel günler yakın.
İzmirdeki 1 Mayıs coşkusu bunları düşündürdü bana.
*EGEÇEP Yürütme Kurulu Üyesi
ERTUĞRUL BARKA*
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
