Kanada’da yapılan Obama-Erdoğan görüşmesi sonrasında, birden ortaya çıkan belirtiler göstermektedir ki; AKP Hükümeti, “açılıma devam” derken, aslında Kürtlerin az çok örgütlü ve hak talep eden odaklarını tasfiyede ısrardan söz etmektedir.
Elbette tasfiye denilince de ilk akla gelen “PKK’nin tasfiyesi” olmaktadır. Çünkü hükümet ve stratejistleri, ancak PKK tasfiye edilirse; en azından etkisizleştirilirse, Öcalan’ın etkisinin kırılacağını ve öteki Kürt güçlerinin de giderek zayıflayacağını hesap etmektedirler. Ancak süreç ilerledikçe PKK’nin iç ve “sınır ötesi”ne yapılacak klasik operasyonlarla tasfiyesinin mümkün olacağına, ABD’nin de Irak’ta, Kandil’e karşı gerçek bir askeri harekat düzenleyeceğine, (istese bile bunu moral bakımından başaracağına) inananların sayısı giderek daha da azalmaktadır.
Bu durum, gerek ABD gerekse Türkiye tarafından fark edildiğinden olacak; “ABD-Türkiye-Irak üçlü mekanizması”nın yeniden ele alınıp yetki ve imkanlarının yenilenmesine yönelinmiştir.
Erdoğan’ın Obama ile görüşmesinden sonra; “üçlü mekanizmanın istihbarat değişimi ötesinde bir güce sahip olacağına” vurgu yapmasından sonra ise ne demek istendiği de hızla ortaya çıkmaya başlamıştır.
Şöyle ki:
1) Daha önce sivil görevlileri ağırlıklı olan “üçlü görüşmeler”, Irak, ABD ve Türkiye tarafından generallerin katıldığı ve Slopi’de (sınırda) yapılan bir görüşmeyle öne çıkarılmıştır.
2) İsrail’le ilişkilerin yenilenmesi için ABD’nin desteğinde görüşmeler yeniden başlatılmıştır ve istihbarat ve Heronlarla ilgili yeni bir iş birliğinin geliştirilmek istendiği de anlaşılmaktadır.
3) NATO’un Kuzey Irak’ta PKK’ye karşı Türkiye’nin yardımına koşması gündeme getirilmiştir. Ki, elbette bu sadece PKK’yle ilgili değil ama bölgede bütün şer güçlerinin harekete geçmesi anlamına da gelmektedir.
4) Türkiye’nin, PKK’nin önde gelen kadrolarına karşı İsrail’in, MOSSAD-asker iş birliği ile Filistin liderlerine yaptığı gibi “nokta saldırıları” düzenlemesi, (öldürme, kaçırma vb.) açıkça konuşulmaya başlanmıştır. Bu konuda hazırlıklar yapıldığı belirtilmektedir. Bu eylemlere zemin oluşturmak üzere Irak başta olmak üzere çeşitli hükümetlere, “listede adı geçenlerin Türkiye’ye teslimi” için listeler verilmeye başlanmıştır. Bu liste girişimlerinin ABD ile eşgüdümlü olduğu da görülmektedir.
5) ABD Ankara’ya, kontrgerilla faaliyetleriyle ün yapan bir kişiyi büyükelçi olarak atadı. Ankara’daki yeni ABD Elçisi Francis Ricciardone, daha önce Türkiye’de 3 kez görev yapmış, çok iyi Türkçe konuşan, “Irak ve terör uzmanı bir diplomat” olarak biliniyor. Afganistan’dan Filipinler’e kadar çok sayıda görevde bulunan Ricciardone’un, Çekiç Güç’te Türk ve Amerikan askerlerine danışmanlık yaptığı da belirtiliyor. (*)
Bu belirtiler, Türkiye’nin hızla İsrailleştiğini ve Kürtlere karşı yürütülen savaşın da MOSSAD benzeri saldırıların da katılarak sürdürüleceğini göstermektedir. Dahası; böyle bir “pis savaşın”, İsrail ve ABD olmadan; onların uluslararası diplomatik ve teknik desteği (hatta NATO’nun) olmadan sürdürülemeyeceği de açıktır.
Bugüne kadar “Türkiye’nin Filistin’i var” diyorduk ama artık “Kürtlerin de bir İsrail’i olacağı” görünmektedir. Çünkü uzunca bir zaman Filistin’i olan, eninde sonunda “İsrailleşmek” zorundadır.
“Kürt sorununu çözmemekte ısrar eden Türkiye”, işte böyle bir “aşamaya” gelmiştir. Bunu başarmak da AKP ve Tayyip Erdoğan’a nasip olmuştur!

(*) ABD büyükelçilerinin kimlikleri özellikle kriz bölgelerinde ABD politikasıyla doğrudan bağlantılı olagelmiştir. Soğuk Savaş’ın en azgınlaştığı dönemde Ankara’ya, CIA’nın Ortadoğu ile ilgili pis işlerinin başında bulunan Kommer atanmıştı. Öğrenciler, CIA ajanı birisinin büyükelçi olarak atanmasını protesto etmek için ODTܒde Kommer’ın arabasını yakmıştı. Ve Türkiye’deki olaylar Kommer’la birlikte farklı bir seyir izlemeye başlamıştı!
İHSAN ÇARALAN