17 Kasım 2005 22:00

Bir kuşağın ruh hali

Altın Portakal Film Festivali'nde En İyi Film, Yönetmen ve Kadın Oyuncu gibi branşlarda ödül alarak tartışma yaratan "Türev", son dönemde sıkça görmeye başladığımız bir kuşağın ruh halini anlatıyor.

Paylaş

Altın Portakal Film Festivali'nde En İyi Film, Yönetmen ve Kadın Oyuncu gibi branşlarda ödül alarak tartışma yaratan "Türev", son dönemde sıkça görmeye başladığımız bir kuşağın ruh halini anlatıyor. Ulaş İnaç'ın digital kamera ile çektiği ve daha sonra 35 mm'ye aktardığı film, teknik bakımdan birçok sorun içersede anlattığı hikayenin sadeliği, gösterişten uzaklığı ve yer yer Dogma'yı hatırlatan bölümleriyle tartışılacak bir film. Filmin üzerinde durulması gereken bir diğer yanı da; iyi film çekmek için büyük paralara ve ekiplere ihtiyaç olmadığı gerçeğini göstermesi. Romancı olmayı arzularken kendisini reklamcı olarak buluveren Nazım, ailesinin maddi olanakları sayesinde sıkıntısız bir hayat süren Süreyya ve okuduğu okulu bitirmek için bir ödev hazırlayan ve bunun için arkadaşlarını kullanan Burcu. Nazım ve Süreyya'nın aşkı; Burcu'nun bitirme ödev projesi çerçevesinde yapmaya başladıkları itiraflarla sarsılıyor. Süreyya'nın Nazım'a; Nazım'ın kendine ve hayata karşı güvensizlikleri filmin ana omurgasını oluşturuyor. Olumlu emek harcamadan, hasbelkader bir yerlere gelen. Ya da bulundukları yeri haketmek için emek harcasalar bile şimdi buna yabancılaşan, gelecekten umutsuz, kendilerini hiçbir şeye, hiçbir insana ya da yere ait hissedemeyen bu insanlar hayatta da yalnız değil kuşkusuz. Ortalıkda böyle bir çok insan var. Güven duygusunun tehlikeli bir oyunla sınandığı Türev, bir ilk film olarak iyi kotarılmış olsa da bu kadar çok ödül almasını 'genç bir kuşağı onore etmek' dışında başka bir şeye bağlamamak gerek. Beste Bereket ve Gülçin Santırcıoğlu gibi iki kadın oyuncuyu Türkiye sinemasıyla tanıştıran bu film; Ulaş İnaç açısından da olumlu beklentiler oluşmasına neden oluyor.

ÖNCEKİ HABER

Bir dönemin hesabı

SONRAKİ HABER

Yeşilçam'ın sırları sahnede