19 Ocak 2005 22:00

Bayramı resmedecek mi?

Bayram, kimi için yeni bir elbise, kimi için de akrabaları görmenin mutluluğu. Sokakların ressamı İbrahim ve eşi Semire Turan içinse bayramın pek bir anlamı yok. Onlar sadece sokaklarda yaşamaya mahkûm olmak istemiyorlar. Başlarını sokabilecekleri bir ev istiyorlar.

Paylaş

Bayramın yaklaşmasıyla birlikte, bir yandan kurban alımı için pazarlıklar yapılıyor; bir yandan da çocuğuna yeni giyisiler almak için koşuşturuyor insanlar. Ama herkesin bayramdan istekleri farklı. Sefaköy, Tevfikbey Mahallesi, Kirazlı Sokak'ta yıllardır resim çizerek yaşamını kazanan İbrahim Turan ve eşi, bayramda başlarını sokabilecek bir ev istiyorlar. 5 yaşından bu yana sara hastası olan ve yaşamını çizdiği resimlerle idame ettirmeye çalışan sokakların ressamı İbrahim Turan'ın, 4 ay önce yaptığı evlilikten sonra talihsizlikler peşini bırakmamış. 13 sene önce İstanbul'a gelen Edirneli İbrahim Turan, yıllarca lokantalarda bulaşıkçılık yaparak yaşamış. 8 senedir de belediyenin Kirazlı Sokak'ta gösterdiği yerde resim çizerek yaşamaya çalışıyor. Mardin Nusaybin'den 9 ay önce evdeki baskılar yüzünden kaçarak çalışmaya gelen Semire ile adres sorması sonucunda tanışan İbrahim Turan, bir süre sonra evlendiklerini anlatıyor.

Sokaklarda kaldılar Evlenmelerinin hemen ardından yıllardır yanlarında kaldığı yakın akrabalarının kibarca 'evden çıkın' uyarısı üzerine Turan çifti, Kirazlı Sokak'taki tezgâhının başında günlerini geçirmek zorunda kalmış. Sokakta, mezarlıkta, camide, parklarda yatıp kalkan, başlarını sokabilecek tek göz bir oda için K. Çekmece Belediye Başkanlığı başta olmak üzere birçok kuruma başvuran çift, hepsinden de eli boş döndüklerini anlatıyorlar. İbrahim Turan o günlerde yaşadıklarını şöyle anlatıyor; "Bir yere tutunmak istedik ama olmadı. Parklarda, mezarlıkta kaldık. Mezarlıkta korkuyorduk ama kalmak zorundaydık yatacak bir yer arıyorduk. Daha önce bekarken; bir akrabamda kalıyordum. 4 ay önce evlendik. Onlara da yük olunca dolaylı olarak bizi kovdular. Biz de evden çıkmak zorunda kaldık. Gitmediğimiz yer kalmadı. Yaşamak için mücadele etmeye çalışıyoruz."

İşyerini ev yaptılar Bir yardımseverin boşta duran işyerini 'kiraya verilene kadar' kalabileceklerini belirtmesi üzerine buraya yerleşen çift, 25 gündür suyu ve tuvaleti olmayan tek göz odalı işyerinde kalıyor. Gazete kağıtları ile camları kapatan Turan ailesi komşularının verdiği eşyalarla bir düzen kurmuşlar ama ısınma sorununu çözememişler. Odanın bir bölümünü kartonlarla bölerek kendilerince mutfak kuran çift, "Komşular eşya verdiler, yardım ediyorlar. Su yok. Mutfak yok. Tuvalet yok. Banyo yok. Yatarken de çok soğuk oluyor. Ne yapacağımızı bilmiyoruz artık" diyerek çaresizliklerini anlatıyorlar. Ümit bağladıkları belediyeden 'sadece erzak yardımı yapabiliriz' cevabını alan çift "O erzağı biz nerde pişirelim? Burda pek çok hastalık var" diyor. Yaşama tutunmak için bir umut bekleyen Turan çifti komşularının yiyecek yardımı ile bayrama giriyor. Tek göz de olsa başlarını sokabilecek bir ev isteyen Turan ailesi kapıyı çalan bayramı "Bayram bizim neyimize. Evsiz bayram olur mu?" sorusuyla karşılıyorlar. Bayramdan beklentileri de değişmiyor çiftin, başlarını sokacak bir ev.

ÖNCEKİ HABER

SSK yasası onaylandı

SONRAKİ HABER

Ekvador'da onuncu toplantı