21 Ekim 2004 21:00

Şili'de darbe öncesi

Şili darbesi 'politik sinema'ya en fazla konu olan gelişmelerden birisi. Bu durumun çeşitli nedenleri var kuşkusuz.

Paylaş

Şili darbesi 'politik sinema'ya en fazla konu olan gelişmelerden birisi. Bu durumun çeşitli nedenleri var kuşkusuz. Öncelikle halk tarafından seçilmiş 'meşru' bir hükümete karşı yapılmış olması; kimi rakamlara göre 30 bin insanın uçaklardan denize atılarak öldürülmesi ve tabii ki Şili halkının darbenin yarattığı tahribata karşı yıllardır sürdürdüğü mücadele, sinemacıların da ilgisini çekiyor. Ama bugün gösterime giren Machuca'ya kadar bizim görebildiğimiz filmlerin hemen tamamı darbe sonrasını anlatıyordu. Yönetmen Andres Wood, bu kez darbeden önceki günleri anlatmayı tercih ediyor. Şili'nin darbe öncesindeki durumunu, sınıflar arasıdaki gerilimler; yoksuluk-varlık arasındaki çelişkilerle harmanlayan yönetmen bunu yaparken farklı sınıftan iki çocuğun dostluk öyküsünü ele alıyor. Kahramanlarımızdan ilki Gonzola Infante: Burjuva bir ailenin özel okulda okuyan; sorunlu evebeynleri ve ablasıyla birlikte yaşayan içine kapanık bir çocuk. Diğeri ise Pedro Machuca: Santiago'nun varoşlarında yoksulluk içinde yaşayan bir Şilili. Bu ikilinin yolları, Allende'nin iktidara gelmesinden sonra yoksul çocukların eğitimini sürdürmesi için özel okullara alınmasıyla kesişiyor. Machuca ve bir kaç yoksul yerli, eğitimlerini sürdürmek üzere özel bir katolik okuluna alınıyorlar.

Renkler Andres Wood, sınıfsal farkları anlatırken deri renklerini de başarıyla kullanmış. Seçkin okulun seçkin öğrencilerinin bembeyaz suratları ve açık saçlarının yanında, Machuca ve arkadaşlarının kara derileri ve saçları dikkat çekiyor. Bu daha önceki egemen örgütlenmenin rengini de veren bir ayrıştırma aslında. Gonzola ve Machuca'nın okulda başlayan arkadaşlıkları daha sonra dışaraya da taşıyor ve ikili sık sık birlikte vakit geçirmeye başlıyorlar. Filmin atmosfer yaratmadaki başarısı burada ortaya çıkıyor. Gonzola'nun ailesi ve çevresinin resmedildiği bölümlerdeki sıkıcılık ve karamsarlık; yokluk içindeki Machuca'nın çevresinde yerini neşeye bırakıyor. Bu, iki çocuğun ait oldukları çevrelerin gelecekle ilgili umutlarının ya da umutsuzluklarının da bir göstergesi aynı zamanda.

Çocuk gözüyle Yönetmen Wood, hikâyeyi kendi deneyimlerinden çıkarak oluşturmuş, Benzer bir okulda okuyan Wood kuşkusuz bu ayrımın 'beyaz'lar kısmında yer alıyor. Gonzola'nın Machuca ve yine yoksul mahallelerden gelen Silvana ile birlikte kurdukları 'düş dünyası' askeri darbeyle birlikte yerle bir oluyor. Bir gün önceki ilişkilerin tümü bir gece de terz yüz oluyor. "Machuca", politik sinemaya yakın dursa da daha çok bir dönemin tanıklığını çocukların gözünden yapmayı tercih ediyor. Çocukların doğru-yanlış; mutluluk- mutsuzluk gibi ayrımları yapma yeteneklerine güvenen yönetmenin bu yükün altından kalktığnı söylemek gerek. Şili Diktötörü Pinochet'in yargı önüne çıkmak için gün saydığı şu günlerde; hem bir dönemin perde arkasını hem de başarılı bir arkadaşlık öyküsünü izlemek isteyenler için haftanın en iyi yapımlarından birisi. Küçük oyuncular Matias Quer ve Ariel Mateluna'nın başarılı oyunlarını ve yönetmenin atmosfer yaratmadaki başarısını da eklemek gerekiyor.

Machuca Yönetmen:Andres Wood Oyuncular:Matias Quer, Ariel Mateluna, Manuela Martelli, Aline Küppenheim, Federico Luppi, Ernesto MalbranSenaryo: Alejandro Mono Gonzalez Müzik:José Miguel Miranda, José Miguel Tobar Yapım:2004, Şili, İspanya, İngiltere Tür:Dram Süre:115 dk.

ÖNCEKİ HABER

Hüzünlü bir şiir gibi

SONRAKİ HABER

Belgeselden al haberi