13 Ekim 2004 21:00
Türkçenin soluğu dağlarca
Edebiyatımızın yaşayan ustalarından Fazıl Hüsnü Dağlarca 90 yaşında, ama 90 yıllık yüreği gençliğini ve heyecanını bugün de koruyor.
Edebiyatımızın yaşayan ustalarından Fazıl Hüsnü Dağlarca 90 yaşında, ama 90 yıllık yüreği gençliğini ve heyecanını bugün de koruyor. Yapıtlarının sayısı 100'e yaklaşan şairin yaşamı aynı zamanda Türkiye'ye ve Türk Edebiyatı'na adanmış bir ömür. 2005'te şiirde 70. yılına ulaşacak olan Dağlarca ülkenin geleceğinden ve gençliğinden umutlu... Şiirinizin aktığı kanallar neler oldu yaşamınız boyunca? Bir şair, şiirin iki ayağı üzerinde yürürken (bir ayak içtenlik, öbür ayak imgelemdir) yakınlığı bizden ırak olmamalıdır. Okuyucu şairini onun dizelerinden kendi içine gelmiş yankılar varsa, onun okuyucusu olmuş demektir. Şiirdeki amacım her türlü yapaylıktan uzak durmaktır. Yüreğimin, düşüncemin bana duyurduğu yeryüzünün evren güzelliğini bütün insan güzelliğiyle duymak sevincidir. Benden önceki ozanların hepsine saygı borçluyum. Öğrenciliğimi giderdikleri için borçluyum. Bana yol gösterdikleri için borçluyum. Şiir evrensel bir dildir. Bütün diller o son dilin değişik sözcükleridir. İnsan barışı bu kapıdan geçer. Bugünkü şiiriniz bugünkü Türkiye'ye yakışıyor mu? Siz ülke sorunlarının neresindesiniz? Bugünkü Türkiye'ye yakışmayanları toplasak torbalar doldursak hepsini kendi kara sularımızdan ötelere atsak ne güzel olur. Bugünkü (11 Ekim 2004) Cumhuriyet gazetesinde Mümtaz Soysal'ın bir yazısı var. Elimden gelse bu yazıyı 70 milyon kez basardım, 70 milyon Türk'e dağıtırdım. Belki herkesin bunu bileklerine, göğsüne yazdırmasını isterdim. Yurdumuz Batı'nın türlü görüntüleriyle aldatılmak istenmektedir. Sevr Antlaşması'nı yeni saman yolları altında yürütmekte, daha önce yapamadıklarını, Atatürk'ümüzün parçaladığı antlaşmayı, uygulamayı diriltmek istemektedirler. Binlerce yıldan beri Türk olan bu topraklar içindeki değişik toplumların, ulusların elbirliğiyle kendi vatanı saydığı bu topraklar, alçak emellere sunulmaktadır. Bütün yazarlardan, çizerlerden bu davranışın görülmesini, ulusumuzun uyandırılmasını isterdim. Dizelerimi kim okuyorsa onlardan bir daha isterim. Siz gençlerden dileğim budur. Türkiye'de şair olarak yaşamanın zorlukları, kolaylıkları,güzellikleri nelerdir? Ne zorluğu arkadaş Türkiye'de şair olmanın güçlüğü, zorluğu yoktur. Her eleştiri binlerce şiir yaratır. Binlerce şair yaratır, ülke bunca alçağın elinde kalmışsa onların bin katı sayıda şairi çağırmış, yaratmış demektir. Türkçe'nin bugünkü durumu için neler söyleyeceksiniz? Dilimizin bulunduğu noktayı nasıl değerlendiriyorsunuz? Şair olan bir anadil anıtıdır. Anadili gelişmemiş bütün şairler değersizdir, başkasının soluğuyla nefes almak istemiş demektir. Şair demek kendi dilinin büyük soluğu demektir. Kendi dilinin büyük soluğu olmayan şairler ölü doğmuş sözlerin dolaşması gibidirler. Türk edebiyatının geçmişine bakınız, Türkçe sevgisi büyük olanlar, bugün bile yaşamaktadırlar. Türkçe sevgisi duymayanlar o günden bugüne ölük (cenaze) gibidirler. Türkçem benim ses bayrağım.
FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA 1914 yılında İstanbul'da doğdu. Kuleli Askeri Lisesi'ni ve Harp Okulu'nu bitirdi (1935). 1950 yılında kendi isteği ile ordudan ayrıldı. Basın-Yayın ve Turizm Genel Müdürlüğü'nde, Çalışma Bakanlığı'nda İş Müfettişi olarak çalıştı (1960). İstanbul Aksaray'da Kitap Kitabevi'ni kurdu, yönetti. Türkçe adlı bir dergi çıkardı (1960- 1964). Türk Dil Kurumu Yönetim Kurulu üyesiydi. Yavaşlayan Ömür adlı ilk şiiri 1933'te İstanbul dergisinde çıktı. Aile, Ataç, Çağrı, Devrim, İnkılapçı Gençlik, Kültür Haftası, Türkçe, Türk Dili, Türk Yurdu, Varlık, Vatan, Yeditepe, Yücel, Yenilik, Yön, gibi dergi ve gazetelerde şiirlerini yayımladı. "Ben insan yaşamasının fotoğrafını çekiyorum" diyen şair, ilk yapıtından başlayarak Türk şiirine yepyeni bir anlam, kavrayış ve ses getirmiştir. Şiirimizin en verimli sanatçısıdır, şiirini sürekli olarak yenileyen özelliği ile "Türk Şiirinin Ses Bayrağı" nitelemesine değer görüldü.
FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA 1914 yılında İstanbul'da doğdu. Kuleli Askeri Lisesi'ni ve Harp Okulu'nu bitirdi (1935). 1950 yılında kendi isteği ile ordudan ayrıldı. Basın-Yayın ve Turizm Genel Müdürlüğü'nde, Çalışma Bakanlığı'nda İş Müfettişi olarak çalıştı (1960). İstanbul Aksaray'da Kitap Kitabevi'ni kurdu, yönetti. Türkçe adlı bir dergi çıkardı (1960- 1964). Türk Dil Kurumu Yönetim Kurulu üyesiydi. Yavaşlayan Ömür adlı ilk şiiri 1933'te İstanbul dergisinde çıktı. Aile, Ataç, Çağrı, Devrim, İnkılapçı Gençlik, Kültür Haftası, Türkçe, Türk Dili, Türk Yurdu, Varlık, Vatan, Yeditepe, Yücel, Yenilik, Yön, gibi dergi ve gazetelerde şiirlerini yayımladı. "Ben insan yaşamasının fotoğrafını çekiyorum" diyen şair, ilk yapıtından başlayarak Türk şiirine yepyeni bir anlam, kavrayış ve ses getirmiştir. Şiirimizin en verimli sanatçısıdır, şiirini sürekli olarak yenileyen özelliği ile "Türk Şiirinin Ses Bayrağı" nitelemesine değer görüldü.
YAZARLAR
A. Cihan Soylu
‘Boş tencere’ iktidarın neresinde?
Şebnem Korur Fincancı
Tehlike nedir?
Sultan Özer
Yeni anayasa tartışmaları, AKP’ye can suyu olur mu?
Hediye Levent
Erdoğan'ın Irak ziyaretinin 3 sebebi ve değişim rüzgarı!
Arif Nacaroğlu
Özgürlükçü Anayasa
Erkan Aydoğanoğlu
1 Mayıs ve sonrası
Mehmet Özyazanlar
Galatasaray kaparak, Fenerbahçe kaptırmayarak…
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
