OYUN DEĞİL!

Fransa'da Raffarin hükümeti, kültür ve bilim düşmanı politikalarıyla tarihe geçecek kadar ünlendi. Kültür sanat emekçileri de, geçen yıldan bu yana yaptıkları grev ve eylemlerle direniyorlar. Geçen yıl, yaz dönemlerindeki en önemli festivaller kültür ve sanat dünyası çalışanlarının hak isteme mücadelesi nedeniyle grev yapması nedeniyle yapılamamıştı. Avignon Tiyatro Festivali, Nantes Sinema Günleri, Bourges İlkbahar Festivali ve daha onlarca festival, teknisyenlerin, tiyatro oyuncularının, sinema yöneticileri, çalışanları ve tüm dallardaki figüranların grevine takıldı. Bir yılı aşkın süreden beri direnen; Paris'te en ünlü tiyatro salonlarını işgal ederek günlerce taleplerini gündeme getiren sanatçılar, oyuncular, teknisyenler tek yumruk olmuşlardı. Talepleri şimdiye kadar kültür ve sanat çalışanlarına özgün olan statünün değişmemesi, çalışamadıkları, boş kaldıkları dönemde işsizlik kasasından faydalanmaktı.

Geri adım atmadılar Ancak, hükümet her alandaki "ayrıcalıklara", son vermek istiyordu. Kültür, sanat da bundan payını aldı. Sektördeki dağınıklık ve bireyciliğe yaslanılarak, kazanılmış hakların kolayca gasp edilebileceği zannedildi. Birkaç aylık görüşmelerden ve zemin hazırlanmasından sonra, patronlarla hükümet kendi aralarında anlaşıp, yanlarına azınlıkta olan CFDT sendikasını da alarak, yeni bir toplu sözleşme imzaladılar. Ama, sanat ve kültür çalışanlarının ezici çoğunluğu yapılan sözleşmeyi tanımadı, bu alanda yetki sahibi olan iki büyük sendika CGT ve Force Ouvriere sözleşmeye imza atmadı ve direnişi sürdürenlerin yanında kaldılar. Sonuçta, iki yıldan beri sinema, tiyatro, opera, televizyon ve radyolarda grev, iş bırakma veya önemli sanat gösterilerinde taleplerini sahneleme şeklinde eylemlere başvuran kültür çalışanları geri adım atmadılar. Şimdi yaz festivallerinin başlangıcı olan etkinlikler için perdelerin tekrar açılması gerekiyor. Ve yeniden bir telaş başladı. Sene boyunca sektördeki emekçilerin eylemlerine kulak tıkayan hükümet ve öteki yetkililer, şimdi hem prestij ve hem de daha önemlisi para kaybına yol açacak bir boykot dönemi daha istemiyorlar. Bourges İlkbahar Festivali, emekçilerin istem ve taleplerinin seyirciye anlatılmasına imkan tanınması koşuluyla, kazasız belasız yapılabildi. Ama, Fransa'da tiyatro alanındaki en büyük ödül olan, "Moliere Ödülleri"nin dağıtım törenlerinde sahne kapandı. Kültür Bakanı'nın da hazır bulunduğu ödül törenine teknisyenler ve tiyatrocular ara verdiler. Sahne arkasında grev oylaması yapıldı. Eller hep birlikte grevden yana kalktı. Çiçeği burnunda üstelik soylu bir aileden gelen kültür bakanı Renaud Donnedieu De Varbes locasındaki koltuğunda önce bekledi. Sonra yerinden kalktı ve grevcilerle görüşmek için sahne arkasına geçmek zorunda kaldı. Molliere ödülleri dağıtım töreni devam etmeliydi! Üç yüz yıllık Moliere geleneğinin bu hallere düşmesi, skandal olurdu. Perde yeniden açıldı, ama bu kez iki yıldan beri hakları için direnenler sahne aldı. Bazıları 68 Mayıs'ındaki Odeon Tiyatrosu'nu anımsayıp dehşete kapıldılar. Bunların başında patronlar kuruluşu MEDEF geliyor.

Cannes da tehlikede Dünya çapında önemi olan Cannes Film Festivali yaklaşıyor. 12 Mayıs'ta başlayacak olan festival öncesinde talepler dinlenmezse ve olumlu yanıt alınmazsa, festivalin sabote edilmesi sadece bir tehdit değil, pratiğe geçecek bir eylem olarak kapıda bekliyor. Şimdiden buna yönelik hazırlıklar, iki taraf açısından da hızla sürüyor. Kültür sanat emekçileri, haklarını korumak için, gerekirse bu yaz planlanmış olan tüm festival ve kültürel etkinlikleri engelleyeceklerini açıklamış bulunuyorlar. Hükümet, bu yaz yapılacak festivallerin ve kültürel etkinliklerin iptalini göze almak istemiyor. Toplumda oluşan "bilim ve kültür düşmanı yönetim" imajını da biraz düzeltmek amacıyla geri adım atmaya hazırlanıyor. Ama tabii önce patronların iznini alması gerekiyor. Bir kez daha perdenin arkasında gerçek ortaya çıkıyor.