Böyle eylemlerle olmaz!

D-100 Karayolu özelleştirme sürecinde çokça TÜPRAŞ işçilerinin toplanma alanı oldu. Bu eylemde katılımın ve coşkunun, diğerlerine göre az olduğunu söyleyebiliriz. Eylem boyunca bin civarında işçi neredeyse hiç slogan atmayarak idari binanın önüne yürüdü. Sessiz yürüdükleri için daha kolay sohbet edebildik. Sessizliğin sebebini sorduğumuz her işçi aynı cevabı verdi: "Bu işte artık ümit kalmadı, böyle eylemlerle olmaz. Daha önce de aynı tarz eylem yapıyorduk. İş bitme aşamasına gelmiş hâlâ aynı tarz eylem yapıyoruz." İşçilere "dayanışmanın neden sağlanamadığını" soruyoruz. İzmit'te grevleri yasaklanınca eylem yapan lastik işçilerine TÜPRAŞ işçilerinin katılmadığını, aynı şekilde TÜPRAŞ işçilerinin eylemine de lastik işçilerinin katılmadığını, bu saldırıların tek tek püskürtülmesinin zor olduğunu, sınıf dayanışmasının sağlanması gerektiğini, bu işleri sendikaların organize etmesi gerektiğini ve Sendikalar Birliği'nin temsilci düzeyinde gelmemesi gerektiğini söylüyorlar. Daha önceki eylemlerde röportaj yaptığımız işçiler, isimlerini yazdırmak, daha ayrıntılı anlatmak konusunda çekiniyorlardı. Bu eylemde durum öyle olmadı. Anlatacak çok şey vardı ve anlatıyorlardı. Bir süre sonra "delege" olduğunu söyleyen bir işçi, neden işçilerden görüş aldığımızı, sendikalarının gerekli açıklamayı yapacağını, dayanışmanın olmadığı söyleminin yanlış olduğunu, işçilerin gergin olduğu için şaka yaptıklarını söyleyerek röportaj yapmamıza engel olmaya çalıştı. İdare binasının önüne gelindiğinde Yarımca Şube Başkanı Yaşar Erbaş bir konuşma yaptı. Sessizliğin anlamının teslimiyet olduğunu söyleyerek işçileri "Kıbrıs'ı ve TÜPRAŞ'ı satanları lanetlemeye" çağırdı. Sakarya'da teslim olmadıklarını, TÜPRAŞ'ta da teslim olmayacaklarını söyleyen Erbaş, TÜPRAŞ'ı satanlardan bu dünyada olmasa bile ahirette hesap sorulacağını ifade etti. Şube başkanının konuşması uzun süre alkışlandı. İşçilerde o kararlılık var aslında. Daha önce AKP il Binası'na yürüyen işçiler, eylem boyunca "Başkan işçiyi TÜPRAŞ'a kapat" diye slogan atmışlardı. Bu eylemde ise "daha kararlı eylemler yapmalıyız" diyerek aynı şeyi ifade ediyorlardı.