Geçmişin ve bugünün tanığı bir sokak: SARI KADI

Ankara'nın en eski yerleşim bölgelerinden Sarı Kadı Sokağı, Hacettepe Üniversitesi Merkez Kampüsü'nün etkisiyle "Öğrenci Sokağı" diye biliniyor. Öğrenci Sokağı'nın sakinleri Başkentin en yoksulları neredeyse, ancak öğrencilerin yoğunluğu eski Ankara evlerinin bulunduğu sokağa farklı renkler katmış. Restore edilmiş eski yapılar, öğrenciler için kafelere dönüştürülmüş, ancak diğer kafelerden farklı olarak buradakiler sobayla ısınıyor. Oldukça canlı renklerle boyanmış ve işyeri haline getirilmiş evlerle halen ikamet edilen viraneye dönmüş evler yan yana sıralanmış. "Eskiden başka bir yer yoktu Ankara burasıydı. Alman Sefareti bile buradaydı, o zamanlar apartman mı vardı?" sözleriyle Ankara'nın hızlı değişimini özetliyor 47 yaşındaki Mehmet Sevinç. Öğrenci Sokağı, eski Ankara evleri, dar sokakları ve yaşlı mahalle sakinleri ile tarihe; Hacettepe Yurdu, cafeleri ve genç üniversitelileri ile bugüne tanıklık ediyor ... Öğrenci Sokağı, dar sokakları ve iki katlı gösterişsiz evleri ile şehrin "modern"leşmemiş yüzlerinden biri adeta. Sokağın asıl adı Sarı Kadı Sokağı ancak mahalle sakinleri ve öğrenciler burayı "Öğrenci Sokağı" olarak adlandırıyor. Ara sokaklarda balkonlardan sarkan çamaşırlar, eve sığmadığı için dışarı bırakılan eski eşyalar ve çoğunluğu yaşlı olan kendi halindeki mahalle sakinleri, Hacettepe Üniversitesi'nin Yurduna yaklaştıkça çoğunlukla öğrencilerin tercih ettiği kafelere, lokantalara ve telaşla yurdundan çıkan öğrencilere bırakıyor yerini.

Tarihi cami Ankara Kalesi'ne doğru ilerledikçe oldukça lüks mobilyalarla döşenmiş antikacılara rastlamak da mümkün, harabeye dönmüş evlere de. Öğrenci Sokağı'ndaki Sarı Kadı Cami'nin 1401 yılında yapıldığını söyleyen mahalle muhtarı "bu cami Ankara Meydan Muharebesi'ne tanıklık etmiş" diyerek, mahallenin Ankara'nın en eski yerleşim yerlerinden olduğunu ifade ediyor. Mahallede bulunan en eski ve ünlü yapılardan biri de Mehmet Akif'in müzeye dönüştürülen evi. Mehmet Akif Ersoy'un, 'İstiklal Marşı'nın sözlerini de yazdığı ev, mahallede anlatıldığı kadarıyla uzunca bir süre sarhoşların mekanı olmuş, 1949'da şehir meclisi tarafından müzeye çevrilen evin restorasyonu 1984'de tamamlanmış. Mehmet Akif'in uzun yıllar ikamet ettiği evi de diğer evler kadar küçük. Bir oda ve salonu olan evin çok fazla ziyaretçisi yok. Öğrenci Sokağı'nda bulunan cafe ve lokantaların sahipleri yurt ücretlerinin artmasından şikayetçi. İki yıl öncesine kadar işlerin daha iyi olduğunu söyleyen kafe sahibi Mahmut Koyuncu, öğrenciler artık yurtta kalmak yerine ev tutup gidiyorlar, çünkü yurt ücreti iyice arttı" diyerek işlerinin eskisi gibi olmadığını dile getiriyor. Koyuncu, hafta içi sokağın daha hareketli olduğunu da sözlerine ekliyor. Mahalle sakinleri ise evlerin küçüklüğünden, viraneliğinden şikayetçi... Birbirine bitişik duran bu evler neredeyse yıkılmaya yüz tutmuş ancak bazı mahalle sakinleri 25-30 yıldır bu evlerde oturuyor... Öğrenci Sokağı'na üç yıl önce taşındıklarını söyleyen Salih Koca ve Hanım Koca evlerinin küçüklüğünü "bir oda bir ara burası" diyerek anlatıyor. Haymana'nın Boyalık Köyü'nden geldiklerini söyleyen Salih Koca, eşinin kalp ameliyatı için Ankara'ya geldiklerini belirterek, "Burada yaşamak çok zor, kira 70 milyon onu verirken bile zorlanıyoruz" sözleriyle şehrin bir başka gerçeğine dikkat çekiyor. Mahallede restore edilmemiş evlerin kiraları oldukça uygun ama düzenli bir işi olmayan mahalle sakinleri için bu kiraları ödemek bile oldukça güç. Geçim sıkıntısı mahalle sakinlerinin ortak sorunu, evlerin bakımsızlığını anlatan mahalleliler, "parası olan çeker mi bu çileyi" demeden edemiyor. Öğrenciler için avantaj olan şehir merkezine yakınlık, uzun yıllarını burada geçiren insanlar için çok fazla bir anlam ifade etmiyor.