Ben koyun değilim!

Kaynak ustasının eşi Gülsüm Aytaç, 10 yılını değişik fabrikalarda işçilikle geçiren ve çalışma hayatının sağladığı değişim ve dönüşümden payına düşeni alan emekçi bir kadın. İşçi ve emekçilerin çalışma yaşamında yaşadıkları sıkıntılar üzerine onun da söyleyecek çok sözü var. "Çalıştığım için bütün işçilerin nasıl sömürüldüklerini anlıyorum. Ama ses çıkaramamayı anlamıyorum" diyor Gülsüm Aytaç. Suskunluğun işsizlik korkusundan kaynaklandığını ifade ediyor ve kendisine de bu psikolojinin hakim olduğunu aktarıyor içtenlikle. Ama son çalıştığı ampul fabrikasındaki toplantıda patronun sarfettiği sözler "yeter" dedirtmiş. O günü şöyle anlatıyor Gülsüm Aytaç: "200 kişi çalışıyoruz. Patron topladı bizi dedi ki 'biliyorsunuz yangın çıktı. İki senedir zam veremiyorum bu yüzden. Yine veremeyeceğim. Sorusu olan var mı? Baktım kimseden ses yok. Patron da 'yine her zaman ki gibi koyun gibi bakıyorsunuz' dedi. O zaman kafamın tepesi attı. Ayağımda eski terlik var. Onunla işe gidip geliyorum. Terliği çıkarıp gösterdim ve dedim ki, 'bak benim terliğime, açlık savaşı veriyorum. ben koyun değilim' dedim bağırarak. Benim ardımdan iki güvenlik çalışanı daha bir şeyler söylediler. Sayımız üç olunca baktım adam kürsüden inip o şaşkınlıkla çıkış kapısı diye duvara çarptı. Üç kişinin karşı çıkmasından telaşlanıp kapıyı şaşırdı. Ya 100 kişi karşı çıksaydı ne yapardı? O yüzden bu suskunluk, bu korku gitmeli."