1 Ocak 2002 22:00
Diğer günlerden farksızdı
Diğer günlerden farksızdı
Jülide Kalıç - Ziya Özışık
Yeni, eğer eskinin tüm külfetini üstünde taşımaya adaysa, eskinin yeniye devredildiği zamanaralığı da fazla önem taşımaz. 2001'de işten atılmışsanız, evinize giren ekmeği yarıya indirmek zorunda kalmışsanız, bu yeni yıla gireceğiniz dakikaların da belirleyicisidir. Gülizar Teyze için yılbaşı hazırlığı, bir tavuk, bir kola ve ekmekten ibaret... Eve ekmek getiren oğlu işten atılmasaydı, "Geçen seneyi arıyoruz" demezdi. Adı ne olursa olsun, ister bayram ister yılbaşı, böyle günlerin diğer günlerden farkının birkaç aile içi kucaklaşmadan başka bir şey olmadığını anlattı bize sağlık emekçisi Leyla Keser, Kenan Keser, grevci Aktif Dağıtım işçisi Özcan Mayda, annesi Gülizar Mayda ve diğerleri...
'Hayal kuramıyoruz' Leyla Keser, 35 yaşında özel bir hastanede sağlık personeli. 3 çocuk annesi. Eşi işsiz. Okmeydanı'nda Fetihtepe Mahallesi'nde kirada oturuyorlar. Evde başka misafirler de var. Leyla Keser'in kardeşi ve eşi. Bir yılbaşı telaşı yoktu ortalıkta. Temizlik yapıyorlardı. Keser'in hafızasında 2001 yılının bıraktığı tek iz; "Kriz". "Krizle yaşamımız altüst oldu. Benim net gelirim 170 milyon lira. 90 milyon kira veriyoruz. Daha da elimizde bir şey kalmıyor". Yılbaşı akşamı için bir hazırlık yapmamışlar. Daha doğrusu yapamamışlar. Geçen yıllar mütavazı da olsa, bir yılbaşı sofrası kurulurmuş. "Akşama ne pişirsek" diye kara kara düşünüyorlar bir yandan. Bu yıla dair umutlarını sorduğumuzda, "Umudumuz yok" diyor. Bu ülkeyi terk edip gitmenin çözüm olacağını düşünüyor önce. Sonra, "Aslında terk edip gitmesi gereken bu ülkeyi bu hale düşürenler. Hayallerimizi bile yok ettiler bizim. İyiye güzele dair hayal kuramıyoruz artık" diyor. Leyla Keser'in abisi Kenan Keser, 3-5 aydır işsiz. Reklamcıymış ama son birkaç aydır işler durgun olduğu için bir geliri yokmuş. Kenan Keser, evli bir çoçuk babası. "Hiç bu kadar bunalıma düştüğümüz bir yıl hatırlamıyorum. Bir çocuğumuz var, bir çocuğa bile bakamaz duruma geldik. 85 milyon lira kiramız var. Onu da veremiyoruz. Elektirik, su faturası birikiyor. Ödeyemiyoruz" diyor. Okumayı severmiş Kenan Keser. Taksitle kitap almış. Borcunu ödeyemeyince icralık olmuş; "Okuma özgürlüğümüz bile yok. Midemizi düşünür olduk sadece." Okmeydanı Örnektepe Mahallesi'nde oturan, sendika istedikleri için işten atılan ve direnişe geçen Aktif Dağıtım işçilerinden Özcan Mayda, annesi, eşi, çocukları kardeşleri, yeğenleri ile birlikte oturuyor. Özcan Mayda'nın tekstil fabrikasında çalışan eşi evde yok. Yılbaşı günü de çalışıyor. Asgari ücretle çalışıyor eşi. Eve 70 milyon kira veriyorlar. Mayda'nın yeğeni Emrah, asgari ücretin çok düşük olduğu, bu nedenle insanların ev geçindirmekte zorlandığı, kazandığı yetmeyince de suça itildiğini söylüyor.
'Geçinmek istiyorum' Gülizar Mayda Özcan Mayda'nın annesi. "Hayat pahalı. Kriz var. Zor geçiyor günler. Geçen seneyi arıyoruz" diye başlıyor sözlerine. Yılbaşı için ne mutfakta ne hazırlık yaptığını soruyoruz. Cebinde 10 milyon lira ile alışverişe çıkmış. Evde var tam 7 kişi. Bir tavuk alabilmiş. Bir litre kola, ekmek... Çorba yapabilmiş bir de. "Beyim 100 milyon lira alır. Oğlumun biri de çalışıyor. Eve 200 milyon lira para girer. Bu parayla kira mı ödeyelim. 7 kişi karnımızı mı doyuralım. Torunlar okuyor. Onlara defter kalem mi alalım. Ne yapalım?" diye soruyor Gülizar Mayda. Mayda'nın son sözleri ise şöyle: "Çocuklarımın işten atılmasını istemiyorum. Çocuklarım torunlarım hepsi iyi beslensin istiyorum. Onları okutabileyim istiyorum. Geçinmek istiyorum."
'Hayal kuramıyoruz' Leyla Keser, 35 yaşında özel bir hastanede sağlık personeli. 3 çocuk annesi. Eşi işsiz. Okmeydanı'nda Fetihtepe Mahallesi'nde kirada oturuyorlar. Evde başka misafirler de var. Leyla Keser'in kardeşi ve eşi. Bir yılbaşı telaşı yoktu ortalıkta. Temizlik yapıyorlardı. Keser'in hafızasında 2001 yılının bıraktığı tek iz; "Kriz". "Krizle yaşamımız altüst oldu. Benim net gelirim 170 milyon lira. 90 milyon kira veriyoruz. Daha da elimizde bir şey kalmıyor". Yılbaşı akşamı için bir hazırlık yapmamışlar. Daha doğrusu yapamamışlar. Geçen yıllar mütavazı da olsa, bir yılbaşı sofrası kurulurmuş. "Akşama ne pişirsek" diye kara kara düşünüyorlar bir yandan. Bu yıla dair umutlarını sorduğumuzda, "Umudumuz yok" diyor. Bu ülkeyi terk edip gitmenin çözüm olacağını düşünüyor önce. Sonra, "Aslında terk edip gitmesi gereken bu ülkeyi bu hale düşürenler. Hayallerimizi bile yok ettiler bizim. İyiye güzele dair hayal kuramıyoruz artık" diyor. Leyla Keser'in abisi Kenan Keser, 3-5 aydır işsiz. Reklamcıymış ama son birkaç aydır işler durgun olduğu için bir geliri yokmuş. Kenan Keser, evli bir çoçuk babası. "Hiç bu kadar bunalıma düştüğümüz bir yıl hatırlamıyorum. Bir çocuğumuz var, bir çocuğa bile bakamaz duruma geldik. 85 milyon lira kiramız var. Onu da veremiyoruz. Elektirik, su faturası birikiyor. Ödeyemiyoruz" diyor. Okumayı severmiş Kenan Keser. Taksitle kitap almış. Borcunu ödeyemeyince icralık olmuş; "Okuma özgürlüğümüz bile yok. Midemizi düşünür olduk sadece." Okmeydanı Örnektepe Mahallesi'nde oturan, sendika istedikleri için işten atılan ve direnişe geçen Aktif Dağıtım işçilerinden Özcan Mayda, annesi, eşi, çocukları kardeşleri, yeğenleri ile birlikte oturuyor. Özcan Mayda'nın tekstil fabrikasında çalışan eşi evde yok. Yılbaşı günü de çalışıyor. Asgari ücretle çalışıyor eşi. Eve 70 milyon kira veriyorlar. Mayda'nın yeğeni Emrah, asgari ücretin çok düşük olduğu, bu nedenle insanların ev geçindirmekte zorlandığı, kazandığı yetmeyince de suça itildiğini söylüyor.
'Geçinmek istiyorum' Gülizar Mayda Özcan Mayda'nın annesi. "Hayat pahalı. Kriz var. Zor geçiyor günler. Geçen seneyi arıyoruz" diye başlıyor sözlerine. Yılbaşı için ne mutfakta ne hazırlık yaptığını soruyoruz. Cebinde 10 milyon lira ile alışverişe çıkmış. Evde var tam 7 kişi. Bir tavuk alabilmiş. Bir litre kola, ekmek... Çorba yapabilmiş bir de. "Beyim 100 milyon lira alır. Oğlumun biri de çalışıyor. Eve 200 milyon lira para girer. Bu parayla kira mı ödeyelim. 7 kişi karnımızı mı doyuralım. Torunlar okuyor. Onlara defter kalem mi alalım. Ne yapalım?" diye soruyor Gülizar Mayda. Mayda'nın son sözleri ise şöyle: "Çocuklarımın işten atılmasını istemiyorum. Çocuklarım torunlarım hepsi iyi beslensin istiyorum. Onları okutabileyim istiyorum. Geçinmek istiyorum."
Evrensel'i Takip Et