Patronların sendika düşmanlığı

Patronların sendika düşmanlığıŞahin BayarPatronlar, işçilerin ortak çıkarlarını korumak ve yeni haklar elde edebilmek amacıyla kurulan sendikaları tasfiye etmek için her gün yeni taktik ve stratejiler geliştiriyor. Sendikalardan tamamen kurtulmak isteyen ve yeni örgütlenme girişimlerini engellemek isteyen patronlar, geliştirdikleri taktik ve stratejileri artık dergi ya da kitaplar halinde piyasaya sürüyorlar. Petrol-İş tarafından yayınlanan "Sendikal Notlar" adlı dergide yer alan, "İşverenler işten atmalar ve sendikasızlaştırma için ne düşünüyor?" başlıklı yazı, Amerika'nın Aşağı San Antonio kentinde bulunan bir hukuk bürosunun patronlara; 'sendikalardan kurtulmak' konusunda neler önerdiğini çarpıcı bir şekilde yansıtıyor. Yazı, San Antonio Business Journal, 04/09/99, Cilt 13, sayı 9, s.67'de de yayınlanıyor. 'Sendikalardan kurtulmak' yazısı; ülkemizde özellikle şubat krizi ile birlikte girişilen sendikasızlaştırma operasyonu ve sendikaları işlevsiz hale getirme hareketine aynı zamanda da patronların niyetlerine ışık tutuyor. Özellikle 5 Eylül'de TİSK'in çağrısı işçi sendikalarının katılımıyla yapılacak olan toplantı bu yazıyı daha da ilginçleştiriyor. Yazının, 'Sendikalar hakkında arka plan bilgisi' bölümünde bu bilginin herhangi bir iş faaliyetinde çok önemli olduğu belirtiliyor. Patronun örgütlenme esnasında güncel taktikleri bilmesi gerektiğinin ifade edildiği bölümde, örgütlenmenin liderleri ve katılımcı üyeleri hakkında da bilgi sahibi olunması söyleniyor.

Denetim toplantıları"Yöneticilerin Eğitimi" bölümünde ise bütün işyeri yöneticilerinin sendikalar konusunda eğitilmesi gerektiği belirtiliyor ve şöyle deniyor: "Ayrıca yöneticiler sendikalaşmanın hem çalışanların hem de işletmenin çıkarlarıyla örtüşmediği konusunda bilgilendirilmelidir. Bu eğitimlerde sendikal konularla, sendikal örgütlenmeye dair erken uyarı sinyalleri verilmeli, çalışanları sendikal temsil ihtiyacı arayışından vazgeçirecek bir çalışma ortamının sağlanmasında yöneticilerin yapacakları ve yapmayacakları davranışlar belirlenmelidir. Periyodik olarak denetim toplantıları düzenlenmelidir"."Taleplere hayır" bölümünde işçilerin taleplerinin kabul edilmemesi ve bu yöndeki politikaların gözden geçirilmesi isteniyor. "Eğer böyle bir politika yoksa, derhal bir politika oluşturulmalı ve uygulamaya konulmalıdır. Bütün diğer politikalar gibi bu politika da kararlı bir şekilde uygulanmalıdır, yoksa yaşama geçirilmesi gerçekten zorlaşır" denilen yazıda şirketin sendikalaşma konusundaki düşüncelerinin açıklandığı yazılı bir duyuru yapılması isteniyor. Ücretler konusundaki politika ve uygulamaların gözden geçirilmesinin istendiği "Ücret" bölümünde, "Eğer ücret oranları rekabet açısından farklı olmak zorunda değilse, işgücü içerisinde eşit işe eşit ücret uygulaması ve adaletli bir ücret politikası güdülmelidir" deniliyor. Ücret farklılıklarının kıskançlık ve kayırmacılık duygularının ortaya çıkmasına neden olabileceğine dikkat çekilen yazıda şu ifadeler kullanılıyor, "Bu durum bir sendikanın gelip bu dengesizliği gidermesi arzusuna yol açar."

Ev ve cep telefonlarıYazının "Sendika olasılığı planı" bölümünde her yönetici ya da amirin, bir sendikanın işyerinde örgütlenme sürecine girdiğinin öğrenilmesinin ardından atılacak adımların neler olduğu anlatılıyor.Bu planın uygulanması için çalışanların adları, ev ve cep telefonları bulundurulmasının istendiği bölümde, "Daha önce süregiden bir örgütlenme faaliyetine tanık olanlarınızın bildiği gibi sendikal örgütlenmeye karşı başarılı bir şekilde mücadelede zaman, merkezi öneme sahiptir ve bu noktada yapılacak bir hata onarılamaz sonuçlar yaratabilir. Geçmişte edinilen deneyimlerde de görüldüğü gibi çalışanlar bir kez eğitildi mi sorunların çözümü olarak sendikal örgütlenmeyi tek çözüm olarak görmemektedirler. Bu nedenle bu sorunlarla ilgili anahtar politika, çok geç olmadan hazırlık yapma ve eğitimdir" deniliyor.