Açlık artık kapıda değil

Açlık artık kapıda değilOkan Yiğit - Salih SönmezIMF programları ile tam bir çöküş içine giren ülke ekonomisi, büyük bir işsiz ordusu yaratırken, emeğiyle geçinenleri bir parça ekmeğe, bir kaşık sıcak çorbaya muhtaç hale getirdi. Son ekonomik krizle, belediyelerin aşevleri önünde uzun kuyruklar oluşmaya başladı. Emekçilerin yoğun olarak yaşadığı Pendik'de bulunan belediyeye ait aşevinin müdürü Saadettin Saçı, krizin aşevine yardım istemek için gelenlerin sayısını yüzde 50 artırdığını söyledi. Gelen talepleri karşılamakta zorlandıklarını kaydeden Saçı, "Son iki haftada 22 aile aş talebinde bulundu. Bu hiç de küçümsenemeyecek bir rakamdır" diye konuştu. İstanbul'da, hergün 100 bin aile aşevlerinden karnını doyuruyor.Saadettin Saçı'nın verdiği bilgiye göre, aşevi 1996 yılından bu yana hizmet veriyor. Kriz öncesinde 200 ailenin yolunu aşındırdığı aşevinden bugün 350 aile yemek alıyor.

İş istiyorlarPendik Belediyesi Beyaz Masa Görevlisi ve Proje Araştırma Geliştirme Sorumlusu Gülbahar Durmuş, kendilerine başvuran insanların yemek yanında iş de istediklerini vurguladı. "İş talebi daha önceki yıllarda da oluyordu. Ancak son krizden sonra yüksekokul mezunu, 2-3 dil bilen kalifiye insanlar 'ne iş olursa yaparım' diyerek iş istiyorlar. Belediye olarak bu talepleri karşılamada yetersiz kalıyoruz" diyen Durmuş, iş taleplerini İş Bulma Kurumu'na yönlendirdiklerini söyledi. Belediyeye başvuran birçok kişinin kiralarını ödeyemediklerini vurgulayan Gülbahar Durmuş, "Kurumumuza başvuran 1 kişi 6 aydır kirasını ödeyemediği için ev sahibi tarafından eşyalarına el konuldu. Ev sahibiyle gittik görüştük, biraz daha zaman tanımasını istedik" diyerek arabulucuk yapmak zorunda kaldıklarını anlattı.

Çocuklar gönderiliyorBelediye ve aşevi yetkilileri ile görüşmemizin ardından, mahallelerde yapılan aş dağıtımına katılıyoruz. Aş dağıtımı sırasında, yemeği almaya gelenlerin büyük çoğunluğunu küçük çocukların oluşturması dikkatimizi çekiyor. Bunun sebebini sorduğumuz araç şoförleri, "Yemekleri almaya çocukları gönderiyorlar. Çünkü insanlar komşularından utanıyorlar ve kendileri gelmeyip çocuklarını gönderiyorlar" diye konuşuyor. Öğle sıcağının altındaki aş arabasını bekleyen insanların aldıkları yardım ise 2 çeşit yemek ve 1 ekmek. Mahalleleri gezdikçe aşlarını alan insanların gözlerinde, o günü kurtarmanın mutluluğunu görmenin yanında, yemek kartlarını yenilemedikleri için yemekleri kesilen insanların hüzünlerine tanık oluyoruz.Aş arabasıyla birlikte Kaynarca semtine geldiğimizde, yemek almak için gelen insanlarla konuştuk. İşsiz kalan eşinin kendini terk ettiğini ve 2 çocuğuyla ortada kaldığını söyleyen Saadet Ölçer, hiçbir gelirinin olmadığını ve 30 milyon olan ev kirasını 3 aydır ödeyemediğini anlattı. Ölçer, "İki çocuğum var. İkisini de okula gönderemiyorum, kendim de çalışamıyorum. Kemik erimesi hastalığım var. Ev ve iş istiyorum" diyor.

'Yarı aç yaşıyoruz'2 odalı bir gecekonduda kaldığını söyleyen Arife Akkuş ise, 15 milyon lira olan ev kirasını ödemekte dahi zorlandığını belirterek, "Bir senedir belediyeden yemek alıyorum. Bazen köyüme dönmeyi düşünüyorum ama orada da karnımın doyacağının garantisi yok" diye konuşuyor.Yıllardır işsiz olduğunu belirten Şaban Kaya da mesleğinin şoförlük olduğunu ancak bir türlü başka bir iş bulamadığını, belediyenin yemek yardımıyla yarı aç, yarı tok yaşadığını söyleyerek, "Ben iş istiyorum. Bana iş vermek bu kadar zor olmasa gerek" diye haykırıyor.Eşinin iş kazası geçirdiğini ve felç olduğunu söyleyen İsmet Çiftçi ise, belediyeden aldıkları yemek yardımıyla yaşamaya çalıştıklarını belirtiyor ve aşevlerinin sayısının artırılması gerektiğini ifade ediyor. Günboyunca yüz yüze geldiğimiz onlarca yoksul insanın en büyük taleplerinin aşevlerinin sayısının artırılması, yapılan yardımların daha tatmin edici bir düzeye çıkarılması ve iş olduğunu görüyoruz.