19 Ekim 1999 21:00
Direnişte bebek mutluluğu
Gürsan Cam Fabrikası'nda sendikalı olduğu için işten atılan Musa Göl, işten atıldığı gün baba oldu.
Direnişte bebek mutluluğu
Barış Erbektaş
Musa Göl, Ankara Gürsan Cam Fabrikası'nda çalışırken, sendikalı olduğu için arkadaşlarıyla birlikte işten atıldı. İşten atıldığı günlerde bir oğlu oldu. Adını "Mustafa" koydular. Musa Göl, şimdi bir yandan direnişi sürdürüyor, bir yandan da oğlu Mustafa'nın "kendisi gibi sendikalı işçi olacağını" söylüyor.
İki yıl önce başladı
Yaklaşık iki yıl önce fabrikada ahçı yardımcısı olarak işe başlayan Göl, en az işten atılması kadar kendisini etkileyen bir diğer olayın, doğum sırasında arkadaşlarıyla olması gerektiği için eşini yalnız bırakması olduğunu dile getiriyor.
Göl, Gürsan'da bayram izinlerini bile ancak yarım gün olarak kullanabildiklerini, maaşının ancak 85 milyon lira olduğunu söylüyor ve işyerine sendikayı sokana kadar her şart altında direneceklerini belirtiyor. Göl, sendikaya üye olduğunda işveren temsilcileri tarafından sorguya çekildiğini, o günden bu yana arkadaşları gibi baskılara, tehditlere, aldatmacalara maruz kaldığını ancak tüm bunlara karşın sendika konusunda ısrarlı olduklarını ve ileride çocuğunun da kendisi gibi sendikalı bir işçi olmasını istediğini belirtiyor.
İşten atıldığı gün
Fabrika önündeki direnişe aktif olarak katılan Göl, fabrikada sorunların çokluğundan, patronun ve şeflerin sorunlarla ilgilenmediğinden, maaşların aksayarak ödendiğinden, sigorta primlerinin düzenli yatmamasından, mesailerin çoğalıp çalışma sisteminin ağırlaşmasından yakınıyor, bu nedenlerle sendikalı olduklarını anlatıyor. İşten atıldığı gün Mustafa adlı çocuğu dünyaya gelen Göl, yaşadıklarını şöyle özetliyor: "8 Ekim günü fabrikada sendikal mücadelemizden dolayı bir gerginlik vardı. O gün dışarıyla irtibatımızı kestiler. Öğleden sonra sekreter arkadaş bana eşimin rahatsızlandığını bildirdi. Ancak yanına gidemedim. Akşama kadar bizi fabrikadan çıkarmadılar. 9 Ekim sabahı işe geldiğimde ise eşimin hastaneye gittiğini öğrendim. Sendikalı olduğumuz duyulmuştu. Personel Müdürü beni de sorguya çekti. 'Neden sendikalı oldun' diye. Ben de nedenlerini söyledim. Sendikadan istifa etmezsem işten atılacağımı söyledi. 'İstifa etmeyeceğim' dedim. Bu arada çocuğumun doğduğunu öğrendim. Eşim hastanede yatıyordu. O gün yanına gidemedim. Pazartesi de işe geldiğimde işten atılanların listesinde benim de ismim vardı."
Barış Erbektaş
Musa Göl, Ankara Gürsan Cam Fabrikası'nda çalışırken, sendikalı olduğu için arkadaşlarıyla birlikte işten atıldı. İşten atıldığı günlerde bir oğlu oldu. Adını "Mustafa" koydular. Musa Göl, şimdi bir yandan direnişi sürdürüyor, bir yandan da oğlu Mustafa'nın "kendisi gibi sendikalı işçi olacağını" söylüyor.
İki yıl önce başladı
Yaklaşık iki yıl önce fabrikada ahçı yardımcısı olarak işe başlayan Göl, en az işten atılması kadar kendisini etkileyen bir diğer olayın, doğum sırasında arkadaşlarıyla olması gerektiği için eşini yalnız bırakması olduğunu dile getiriyor.
Göl, Gürsan'da bayram izinlerini bile ancak yarım gün olarak kullanabildiklerini, maaşının ancak 85 milyon lira olduğunu söylüyor ve işyerine sendikayı sokana kadar her şart altında direneceklerini belirtiyor. Göl, sendikaya üye olduğunda işveren temsilcileri tarafından sorguya çekildiğini, o günden bu yana arkadaşları gibi baskılara, tehditlere, aldatmacalara maruz kaldığını ancak tüm bunlara karşın sendika konusunda ısrarlı olduklarını ve ileride çocuğunun da kendisi gibi sendikalı bir işçi olmasını istediğini belirtiyor.
İşten atıldığı gün
Fabrika önündeki direnişe aktif olarak katılan Göl, fabrikada sorunların çokluğundan, patronun ve şeflerin sorunlarla ilgilenmediğinden, maaşların aksayarak ödendiğinden, sigorta primlerinin düzenli yatmamasından, mesailerin çoğalıp çalışma sisteminin ağırlaşmasından yakınıyor, bu nedenlerle sendikalı olduklarını anlatıyor. İşten atıldığı gün Mustafa adlı çocuğu dünyaya gelen Göl, yaşadıklarını şöyle özetliyor: "8 Ekim günü fabrikada sendikal mücadelemizden dolayı bir gerginlik vardı. O gün dışarıyla irtibatımızı kestiler. Öğleden sonra sekreter arkadaş bana eşimin rahatsızlandığını bildirdi. Ancak yanına gidemedim. Akşama kadar bizi fabrikadan çıkarmadılar. 9 Ekim sabahı işe geldiğimde ise eşimin hastaneye gittiğini öğrendim. Sendikalı olduğumuz duyulmuştu. Personel Müdürü beni de sorguya çekti. 'Neden sendikalı oldun' diye. Ben de nedenlerini söyledim. Sendikadan istifa etmezsem işten atılacağımı söyledi. 'İstifa etmeyeceğim' dedim. Bu arada çocuğumun doğduğunu öğrendim. Eşim hastanede yatıyordu. O gün yanına gidemedim. Pazartesi de işe geldiğimde işten atılanların listesinde benim de ismim vardı."
YAZARLAR
A. Cihan Soylu
‘Boş tencere’ iktidarın neresinde?
Şebnem Korur Fincancı
Tehlike nedir?
Sultan Özer
Yeni anayasa tartışmaları, AKP’ye can suyu olur mu?
Hediye Levent
Erdoğan'ın Irak ziyaretinin 3 sebebi ve değişim rüzgarı!
Arif Nacaroğlu
Özgürlükçü Anayasa
Erkan Aydoğanoğlu
1 Mayıs ve sonrası
Mehmet Özyazanlar
Galatasaray kaparak, Fenerbahçe kaptırmayarak…
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
