Direnişteki işçiler: Ölmek var dönmek yok

Muzaffer ÖZKURT
Veli ŞAHİN
Bursa

Renault, Tofaş, Mako ve Otorim’de çalışan 11 bin 200 metal işçisinin direnişi sürüyor. Baskı ve türlü oyunlar nedeniyle 1400 işçinin çalıştığı Coşkunöz’de direniş sona ererken, Renault ve Tofaş ile Mako’da işçilerinin kararlılığı azalmak bir yana daha da arttı. 

Direnişin başından bu yana ileri sürdükleri 3 talebin ortada olduğunu söyleyen işçiler, bu talepler kabul edilene kadar direnişi sürdüreceklerini ilen ettiler. Toplantılar yaparak ve komitelerini yenileyerek birliklerini güçlendiren işçiler, tüm metal işçilerine “direnişe geçerek mücadeleye katılma” çağrısını yineledi. Ekonomi Bakanı Ali Babacan’ın “Eylemin zamanlaması biraz manidar” açıklaması AKP’ye tepkiyi artırdı. 

Tofaş’ta yaptıkları toplantının ardından direnişe devam etme kararı alan işçiler, her bölümden işçilerin katılımıyla 100 kişilik bir komite kurdu. Semaver, çadır, battaniye sayısında artış olurken, işçiler bu durumun direnişteki ısrarın göstergesi olduğunu söyledi. Görüştüğümüz hemen her işçi ve işçi yakını sözlerini “Ölmek var dönmek yok!” diyerek bitirdi. 

‘YA BİZİM EKONOMİMİZ’

Coşkunöz’de direnişin bitmesinin moralleri bozmadığını dile getiren bir Tofaş işçisi, “Çünkü biz biliyoruz ki direnişin merkezinde duran iki fabrika Renault ve Tofaş’tır. Yani kale dimdik ayakta” dedi. 

Bir başka işçi de şunları söyledi: “Yağmur yağacağı söylendi hem o nedenle hem de devam edeceğimizi göstermek için çadırlarımızı getirdik.” 

Eşi ve iki çocuğuyla birlikte direniş yerinde bekleyen işçisi ise “Ben kazanacağımız düşünüyorum. Moralimiz yüksek” derken, işçinin eşi de tüm işçi ailelerini direniş yerine gelmeye çağırarak “Ancak hep birlikte kazanacağız” dedi. 

Bir başka işçi patronların “Direniş ülke ekonomisini olumsuz etkiliyor” sözlerine tepki gösterdi: “Ülke ekonomisi etkileniyormuş. Ya bizim ekonomimiz? İşçi ne olacak. Ölmek var dönmek yok.” 

Oğluna destek olmak için direniş yerine gelen Emine teyze atılan her slogana eşlik ediyor. Oğlunun 12 yıldır Tofaş’ta çalıştığını anlatan Emine teyze, “Umarım bu direnişin karşılığını alacaklar” dedi. 

Ali Babacan’ın sözlerine ise işçiler adına işçi temsilcisi tepki gösterdi. İşçi temsilcisi yaptığı açıklamada “Marjinallerden arındırılmış iş gücü isteyenler buyursunlar gelsinler kendileri çalışsınlar. Gelip buradaki büyük aileyi görsünler” dedi.

AKP’YE TEPKİ ARTIYOR

Renault işçileri de polisin direniş yerinin boşaltılması talebine “Direnişe devam” diyerek yanıt verdi. “Fabrikanın boşaltılıp boşaltılmaması için fabrika içindeki arkadaşlarımızın kararını bekledik. Oradan ‘Ölmek var dönmek yok’ sloganları gelince bu kararlılık karşısında hepimiz hıçkırıklarla ağladık. Burası bizim kalemiz” dedi. 

Coşkunöz’de eş dost akrabaların çalışması, dedikoduların yayılması gibi nedenlerle direnişin kırıldığına dikkat çeken işçi, bu durumun kararlılıklarını engellemediğini ifade etti. 
Direnişin başından beri süren baskıların önceki gün tepe noktasına vardığına dikkat çeken Renault işçisi, şöyle devam etti: “Son olarak 30 arkadaşımız savcılık tarafından ifadeye çağırıldı. Bursa Valiliği belediyelerin yardım vermesini engelledi. Valinin hükümetin valisi olduğunu herkes biliyor. Çalışma Bakanı Faruk Çelik’in işçinin yanında durmayarak ‘Bizi ilgilendirmez iki kesim arasında’ sözlerine de tepki olmuştu. Ama Ekonomi Bakanı Ali Babacan’ın ‘Eylemin zamanlaması biraz manidar’ ve ‘İdeolojiden arındırılmış bir iş gücü piyasası oluşturmamız gerekiyor’ açıklaması tepkiyi iyice büyüttü. Kemik AKP’li arkadaşlarımız bile ‘AKP’nin gerçek yüzünü gördük’ diyor. Ne yaparlarsa yapsınlar direnişimizi kıramayacaklar.”

MAKO’DA BASKI ARTTI

1000 işçinin direnişe geçtiği Mako’da da baskılar arttı. Genel Müdür yaptığı açıklama ile “İşine gelen çalışır işine gelmeyen çalışmaz. 1 haftaya kadar fabrikayı kapatacağız” dedi. 

İşçilerin yanıtı ise “Biz bu yola baş koyduk geri dönmeyiz” oldu. Bunun üzerine Mako yönetimi işçileri tek tek görüşmeye çağırdı. İşçilerin büyük kısmı bu görüşmeyi reddetti. Sadece Türk Metal’in 30 kadar adamı bu görüşmeyi kabul ederek fabrikaya girdi. 

Eşi tarafından sürüklenerek fabrikaya zorla sokulan kadın işçi ağlayarak fabrikaya girdi. 

Fabrika içinde ve dışında beklemeye ve direnmeye devam ettiklerini, morallerinin yerinde olduğunu söyleyen işçiler “Bu işi sonuna kadar devam ettireceğiz. Coşkunöz’deki kırılma bizi birbirimize daha da kenetledi. Birliğimizi güçlendirmemiz gerektiğini bir kez daha gösterdi” dedi. Baskılara rağmen direnişi sürdürmekte kararlı olduklarını söyleyen işçiler, yağmurdan korunmak için çadır kurdu. 

YENİ TEKLİF, YİNE RET!

Renault patronu işçi temsilcileriyle görüşerek yeni bir teklif sundu. İşçilere şimdi 600 yıl başında da 600 lira vermeyi öneren patronun bu teklifi işçiler tarafından kabul edilmedi. “Ölmek var dönmek yok” diye slogan atan işçiler taleplerinin kabul edilmesini istedi. Teklifin kabul edileceğini sanarak fabrika önüne çok sayıda otobüs getirten patron, bunun üzerine otobüsleri geri gönderdi.

İŞÇİLERİN TALEPLERİ

İşçilerin altına kendi seçtikleri temsilcilerle imzalanacak protokolde yer almasını istedikleri talepler şöyle: 

*İşten atılmama garentisi verilsin.

*Türk Metal’in işyerlerindeki tabelaları sökülsün. Temsilcilik odalarına işçilerin seçtiği sözcüler otursun.

*Ücretler Bosch sözleşmesi çerçevesinde yenilensin. 

BOSCH’TA İŞÇİ ÜCRETLERİNE BİR İYİLEŞTİRME DAHA

Metal işçilerinin isyanının fitilini ateşleyen sözleşmenin imzalandığı Bosch’tan, işçi ücretlerine bir iyileştirme haberi daha geldi. Türk Metal İşyeri Baştemsilcisi Bosch’a bağlı Bu1, Bu2, Bu4 fabrikalarında yaptığı açıklamayla 2 yıl önce Mart ayından sonra işe giren fakat saat ücretleri 6.28 lira olanlara iyileştirme yapılacağını bildirdi. Bu açıklamanın Türk Metal’in işçilerin süren direnişinden nasıl korktuğunun ifadesi olduğunu söyleyen Bosch işçileri, “Bir yandan da direnişteki arkadaşlarımıza Türk Metal’e dönerlerse iyileştirme olacağı mesajı verilmek isteniyor. Oysa bu direniş olması böyle bir girişim hiç olmayacaktı. Arkadaşlarımızın mücadelesini destekliyoruz” dedi. 

Yetki sorunun yaşandığı Bosch’ta imzalanan sözleşmeyle, Türk Metal’e bağlı fabrikalarda aynı yıl çalışmış işçiler arasında 600 liraya varan fark olmuş işçiler de buna tepki göstererek sendikadan istifalara başlamıştı. Patronun devreye girmesi ve işçilerin sözleşmenin Bosch sözleşmesi çerçevesinde yenilenmesini kabul etmemesi üzerine de iş durduran işçiler direnişe geçmişti.