Sierra Leone’nin Ebola çocukları
Sierra Leone’de sağlık emekçileri yalnızca ölümcül hastalıklara karşı bağışıklık geliştirmekle kalmıyor aynı zamanda da terk edilmiş bir mağdur çocuğunun da hayatını kurtarmak için çabalıyor.Geçtiğimiz ay Ebola timi ambulansla 8 yaşındaki Fatima’nın anne ve babasını almak için geldiklerinde, bir karar vermek durumunda kaldılar ‘Fatima’ya ne olacak?’
Fatima herhangi bir Ebola belirtisi göstermiyordu fakat Ebola semptomları olan anne ve babası yüzünden büyük risk altındaydı.
Ailesi ve ailesinin yakın çevresi bu durumun farkındaydı, ve ülkede yayılan salgın yüzünden hiç kimse onu almak için gönüllü olmadı.
Şimdilerde Fatima Sierra Leone’nin doğu kasabası Kenema’da ebeveynleri tedavi gördüğü için yüksek risk altında olan çocuklar için kurulan bakım evinde kalıyor.
Devlet Hastanesinde hemşire olarak çalışan ve Ebolayı yenen hastalardan biri Mohamed Yillahla. Yillahla birlikte onlarca kişi temmuz ayında Ebolaya yakalandı ve 2 hafta hastalığı yenmek için uğraştı.
“Ebolaya yakalandığımızda, herkes bizim öleceğimizi düşündü. Biz de tedavinin olmayacağını biliyorduk.” diyor Yillahla. Yillahla tedavi merkezindeyken kusmaya başladığı anda kendisine test yapmış ve kanında virüsü tespit etmiş. Kız kardeşi de yakalanmış fakat o hastalığa yenik düşmüş.
Hastalığı tamamen yendiğinde ise hiç kimse ona yaklaşamamış. Ebola hastaları iyileştikten sonra bir daha hastalığa yakalanmıyor olsalar da, hastalığın yeniden bulaşma ihtimali bir korku yaratıyor.
Kızıl Haç’ın Başkanı Joachim Gardemann “Ben onlara ‘Artık kurtuldunuz ve bağışıklığınız var, buz sizin korunağınız olmalı’ dedim” diyor.
Ebola’yı yenenler yaklaşık 10 sene kanlarında taşıdıkları antikorlar sayesinde hastalığa karşı dirençli oluyorlar. Bu yüzden risk altındaki çocuklarla ilgilenirken, tam korumalı ekipmanlara (PPE) gerek yok. Gardemann PPE koruma ekipmanları olsa da bunlarla birlikte en fazla 40 dakika çalışılabileceğini belirtiyor.
Aynı zamanda PPE olmadan da çalışan personel büyük risk altında. Gardemann amaçlarının mümkün olduğunca çocuklar için normal bir hava yaratmak olduğunu söylüyor.
“Aslında Ebolaya karşı bağışıklık kazananların burada görev yapması oldukça işe yaradı. Çocuklar burada onlarla eğlenip gülebiliyorlar. Çocuklar kendi durumlarının farkında değiller
her an gülüp eğlenebiliyorlar. Bunların hepsi onlara bir oyun gibi geliyor”
Fatima, sağlık personeli Yillah’ı gördüğü zaman kendi yerel dilinde “Bu benim babam” diyor.
Aslında bakımevinde kalan pek çok çocuk Yillah’ı gördüğü zaman ona koşarak sarılıyor. “Hastalar Ebola’da önceki yaşamlarına dönemiyorlar” diyen, Gardemann Ebola ile mücadelede psikolojinin de önemli bir yer kapladığını belirtiyor. Zamanında Yillah’ın ailesi ondan korkmayı öğrenmiş. Yillah “ Onları bana dokunmaları için zorladım” diyor. Gardemann son olarak, “Fakat bir çoğu iyileşip topluma döndükleri zaman aynı derecede şanslı olmuyorlar. Hastaların yeniden topluma döndükleri anda reddedilme ve yalnızlıkla başa çıkmaları için tedavi görmeli lazım.” diyor. (DIŞ HABERLER)