Kupada asıl kaybeden Brezilya halkı oldu

Bilge ÇOBAN

Dünya Kupası futbol ve gösteri yönüyle sona erdi. Ekranlara yansımayan, arkasında bıraktığı enkaz ise devam ediyor. Biz de bu enkazı taşımak zorunda bırakılan Brezilyalı emekçilerle konuştuk.

Rafael Colletto (Rio de Janerio): Kupa bizlere özellikle de yoksul halka, işçi sınıfına daha kötü yaşam koşullarını miras bıraktı. Kupa için inşa edilen stadyumlarda 9 kişi yaşamını yitirdi. 150 binden fazla insan evinden oldu, milyarlarca real kupa için harcandı. Dünya kupası bitti fakat yapılacağı söylenen işlerin neredeyse yarısı kaldı. Yeni stadyumlarda biletler fahiş fiyata satıldı ve Brezilyalılar favori sporlarının dışında bırakıldı. Maçların oynandığı şehirlerde şehir merkezinde yaşam pahalılaşırken ücretler yerinde saydı. Aslında dünya kupası için şehri süslemeye kaynak vardı fakat eğitime, sağlığa ve daha insanca bir ücrete kaynak yoktu! Bu dönemde polis baskısı arttı, şehirler resmen polis kuşatması altına alındı, 20 den fazla insan tutuklandı, kupa karşıtı gösteriler polisin yoğun şiddetiyle bastırıldı. İşte bu dünya kupasının bize bıraktığı miras bu oldu. Hayat pahalılığı, evinden atılan insanlarımız, ölen işçiler ve artan polis şiddeti.

Alex Costa (Campinas/Sao Paulo): Brezilyanın kupa maçında kaybedişiyle yaşanan hoşnutsuzluk, pahalı stadyumlar, artan enflasyon dışında aslında burada önemli bir değişiklik olmadı. Ülke hiçbir şey kazanmadı bence. Bugün insanların politikaya bağlı olmaksızın futbol hakkında yorum yapmaları bile zorlaştı. Kupa öncesi, politik tutuklanmalar, bu yılın seçim yılı olması, bazı milletvekillerinin yolsuzluk dosyaları bizim gündemimizdi. Kupayla birlikte medyada bu haberlerden öte iyi izlenim yaratacak haberler öne çıktı. Dış politika açısından bu iyi olabilir ancak insanlarında dikkati kendi sorunlarımızdan kupaya odaklandı. Kupa için çok sözler verildi. Örneğin kupayla birlikte bazı alanlarda ulaşım ve transfer iyileştirilmesi yapıldı ancak bütün bir Brezilya’yı düşündüğümüzde bunlar hiçbir şey! Artık her şey eskisinden daha pahalı, satın alma gücü azaldı. Ayrıca eğitim, sağlık ve istihdam gibi temel alanlarda bir değişim olmadı. Yani Brezilya’da yaşam, yüksek vergilerle ve artan sınıfsal uçurumlarla devam ediyor.

Carol Vigli (Diadema/ SP): Kupa dönemi sadece ev sahibi illerde değil tüm ülkede insanlar üzerindeki baskı ortamı arttı. Geliştirileceği sözü verilen ulaşım sisteminde ise bir değişiklik yok. Sağlık ve eğitim alanında yaşanan sıkıntılar devam ediyor. Gerçekten çok kötü kalitede hizmet alıyoruz. Örneğin benim yaşadığım Diadema’de hastanenin acil servisinde -ki acil servis hayati tehlikesi olan acil olaylara bakar- ne yazık ki tüm gün doktor bulamazsınız. Kupa dönemi yaratılan ve gösterilmeye çalışılan ihtişam kupayla birlikte gitti. Geriye hala çözülmeyi bekleyen sorunlar kaldı.

Lucas Marcelino(SP): Dünya kupasından sonra pratikte değişen birşey olmadı. Ülke aynı sosyal ve ekonomik sorunlarla boğuşmaya devam ediyor. Televizyonlarda bol bol reklam yapıldı ancak gerçekte insanlar hiçbir yenilik görmedi. Aksine genel olarak baskı ortamı yaratıldı, sosyal hareketler kupa donemi daha da sınırlandırılmaya çalışıldı. İnsanların en temel özgürlüklerine kısıtlama getirildi.

Caroline Matos (Campinas): Dünya kupası gibi organizasyonların olduğu ülkelerde bu tip organizasyonların büyük iş olanakları yaratacağı ve ülkeye ivme kazandıracağı söylenir. Brezilyada da farklı olmadı aslında. Dünya kupası için devletin öncelikli kaynak aktarımlarının açıklaması hep buydu. Gerçekte ise devlet halkın taleplerine ve ihtiyaçlarına kulaklarını tıkayarak büyük otel zincirlerinin, şirketlerin karlarına kar katacak çalışmalar gerçekleştirdi. Simdi insanlar dünya kupasıyla yaşamımız değişecek sözünün gerçek olmadığını fark ettiler. Bunu donem dönem sokaklara çıkarak da gösterdik. Öfkeli ve bir şey yapmak gerektiğini düşünen insanların bu öfkesinin sokağa yansıması gerekiyor sadece.

Rafa Carvalho (SP): Bu Kupa Brezilyalılar için yapılmadı. Müteahhitler, bankalar ve büyük şirketler için yapıldı. FIFA Dünya kupasının açılışından önce kupanın Brezilya’ya getireceği yararlardan bahsedildi. Oysa binlerce aile evsiz kaldı, havaalanları özelleştirildi, sokak protestoları yoğun ve artan polis şiddetiyle karşılandı. Gerçekte, kamu hazinesinden kupaya aktarılan para FIFA’ya ve İsviçre’ye kar olarak gitti. Artık insanlar kupa konusunda daha bilinçli diye düşünüyorum. 3 yılda işçilerin kanıyla stadyumlar inşa edildi ancak eğitimde, sağlıkta ve insanların yaşamında iyileşme adına bir değişim olmadı.  Bu sebeple kupadan sonra insanların yönetime olan güvensizliğinin arttığını düşünüyorum.