Lice isyandır, insanlığa selamdır

Recep Tunç
Kocaeli Üniversitesi
Gazetecilik Bölümü

‘Öyle bir ölsem, öyle bir ölsem çocuklar, size hiç ölüm kalmasa.’ demişti son mesajında Liceli Ramazan. Bu mesajından sonra katledildi Ramazan Baran.
Aylardır direniyor Ramazanlar, aylardır direniyor Kürt gençleri. Çözüm sürecinin başladığı ilk günden beri AKP hükümeti bir yandan, ‘Artık gençler ölmüyor, analar ağlamıyor.’ diye övünürken diğer yandan da hiç hız kesmeden Kürdistan’da kalekol ve karakol yapımlarına devam etti. Rojava sınırına tel örgüler, duvarlar ördü. Halkın arasına sınırlar çizdi. AKP bu süreç üzerinden siyaset yaptı, süreci kullandı ve ranta çevirmeye çalıştı.
Barıştan ve çözümden yana umudunu hiç kaybetmeyen Kürt halkı AKP’nin süreci ciddiye almadığını ve kendisini oyalamaya çalıştığını gördü. AKP’nin çözümsüzlük politikalarına, savaş hazırlıklarına karşı direniş başlattı. Dersim’de, Hakkari’de, Lice’de ve Kürdistan’ın pek çok bölgesinde halk karakol ve kalekol yapımlarına karşı direnişe geçti.

LİCE HALKI NEDEN DİRENİYOR?

Bu soruya cevap verebilmek için Lice’nin geçmişine bakmak yeterli olacaktır sanırım.
1993’te Lice bölgesi tamamen yakıldı ve yıkıldı. Lice halkı öldürüldü, zulüm gördü, işkenceden geçirildi, yerinden yurdundan sürüldü.
1994’te Lice’de gözaltına alınan sekiz gençten bir daha haber alınamadı. O gençler bir daha asla evine dönemedi. Ve yıl 2003’ü gösterdiğinde o sekiz gencin kemikleri toplu bir mezarda ortaya çıktı.
Gene Lice’de 2009 yılında koyunlarına çobanlık eden 12 yaşındaki minik Ceylan (Önkol) Lice karakolundan gelen bir havan mermisiyle paramparça edildi. Annesi minik Ceylanının, kuzusunun parçalarını etekliğinde topladı.
2013’te, 28 Haziran’da gene Lice’de karakol-kalekol yapımını protesto eden halkın üzerine ateş açıldı ve açılan ateş sonucu Medeni Yıldırım adlı genç katledildi. Katil devlet bu katliamlardan hiçbirinin hesabını vermedi. İkiyüzlü Türk medyası bu katliamlara karşı üç maymunu oynadı.

SİZDEN BİR İSTEĞİ VAR

Bu halk karakol-kalekol istemiyor. Çünkü bu karakollarda gözaltına alınan babalar bir daha çocuklarını göremedi, bir daha evine dönemedi. Kadınlara bu karakollarda tecavüz edildi, işkence edildi. Karakol Kürt halkı için ölüm demek, karakol zulüm demek, işkence ve tecavüz demek.
Şimdi sana soruyorum İstanbullu, Trabzonlu. Sana soruyorum Manisalı, Konyalı. Eğer sen minik Ceylan’ın parçalarını etekliğinde toplayan o anne olsaydın, evine bir daha dönemeyen o gençlerden bir tanesinin kardeşi olsaydın, tecavüze uğrayan o kadınlardan birinin babası olsaydın, ya da evine bir daha hiç dönemeyen ve toplu bir mezarda kemiklerine rastlanılan o babanın oğlu yahut kızı olsaydın karakol ister miydin?
Ey Türkiye halkları, ey insanlar! Lice’nin ve Kürt halkının sizden tek bir isteği var: Biraz empati, biraz vicdan ve biraz da insanlık... Sadece bu.

PEKİ AKP NE YAPTI?
Tabi en iyi bildiği şeyi yaptı ve en fazla uyguladığı yola başvurdu. Bu yol halka karşı baskı kurmaktan, halkın direnişini kırmak için halkın üzerine ateş açmaktan ve yeni bir katliama imza atmaktan başka bir şey değildi. Lice’de kalekol-karakol yapımlarını protesto eden ve devlet güçlerine karşı direnen halkın üzerine hiç çekinmeden, düşünmeden ateş açtı AKP’nin silahlı güçleri. Açılan ateş sonucunda Lice’de Ramazan Baran ve Hacı Baki Kandemir adlı yurttaşlar katledildi. Yetmedi yurdun dört bir yanında bu katliamı protesto eden, tepki gösteren kitlelere saldırdı. ‘Bu katliamın hesabı verilsin.’ diyenleri gaza boğdu, ateşle cevap verdi, gözaltına aldı.