Soma’da işçiler çıkış arıyor

Gürsoy TURAN/Emek Partisi GYK Üyesi

Soma’da yaşanan acının soğumasını umarak ortaya çıkmak için bekleyenler olduğu gibi, ödenen ağır bedeli unutturmayarak, bir daha yer altında kalmamak için çıkış yolunu tartışanlar da var.

Dünya kamuoyunda da yankı uyandıran ve göz göre göre gerçekleşen bir katliam şeklinde yaşanan facianın ardından gözünü kâr hırsı bürümüş, patronlar henüz saklandıkları yerden başını çıkartıp, işçilere eskisi gibi dayatmalar, tehditler ve baskı uygulayamıyor. Ama arada verilen sözlere rağmen işe çağrı yazıları gönderiyor. Çalışılmadı diye işçilerin primlerini kesme, yer altı yevmiyesini yer üstü üzerinden yatırma, işçileri eskisi gibi bağıra çağıra olmasa da işten çıkartmakla tehdit etme, kafa sallama ve yaşanan acının üzerinden geçecek zamanla en azından kamuoyunda unutulmasını bekleyerek eski pervasız yasa tanımaz tehditle çalıştırma pozisyonuna geçmek için fırsat bekliyorlar.

Yaşanan acının soğumasını ve unutulmasını umarak bekleyen, şimdilik kendi düzenledikleri mitingde bile kürsüye çıkamayan bir de sendikacılar var. Hatta bu faciayı fırsat bilip sendikadaki kişisel hesaplarını görme gayesiyle dolaşan eski sendikacılar da var. Kendini yaşanan acı üzerinden var etmeye çalışan Pak-İş gibi sözde sendikalar da var.

Ancak yaşanan acıyı, sorumlularını, verilen sözleri unutturmamak için çabalayan eylemler ve toplantılar örgütleyen işçiler de var. Örgütsüz olmalarının yaşanan acıda ki payını bilen işçiler nasıl bir örgütlülük nasıl bir sendikacılık tartışmasını işyerlerinde, kahvelerde, parklarda henüz bölük börçük de olsa yapıyorlar. Bunların başında nasıl bir sendikacılık için bir araya gelmeleri gerektiğini dağıttıkları bildiri üzerinden yürüten ELİ’deki kendine değişim grubu adını veren işyeri komitesi var. “Bizi bir araya getiren şey işçi olmamızdır, ya işçi sınıfından yanasın ya değilsin. Ya sorunların çözümü ve mücadelede işçiye dayanan bir sendikacılığı seçeceksin ya da işçiden kopuk eski sendikacılığa devam diyeceksin” diye başlayan bildiride sendikanın işçilerin örgütü olduğuna vurgu yapılıyor. Sendika içi demokrasi ile delege ve işyeri seçimlerinden, TİS imzalanmasına, sendikada işçinin söz sahibi olacağı bir sendikacılık anlayışının olması gerektiğini ifade etmişler. 15-20 milyon alan sendikacının işçi gibi yaşamayacağına işaret edilerek sendikacı ücretlerinin en yüksek işçi ücretini geçmemesi ve kongrede karar alınıncaya kadar ücretlerin fazla bölümünün dayanışma fonuna aktarılacağının sözü veriliyor.

Taşeronun kaldırılması, rödovans sistemi, dayı başılık gibi uygulamaların kaldırılması, ağır iş kolu tazminat hakkı ve Madencilere verilen sözler için mücadele etmek için birleşme çağrısı olan bildiri üzerinden yürütülen tartışmanın yanı sıra, Yakınlarımızı bulmak için üst üste yüzlerce ölmüş arkadaşlarımızın arasında biz dolaştık cansız bedenlere biz dokunduk kimse boşuna beklemesin unutmayız diyerek faciadan sonra kendileriyle görüşmeye gelen sendika merkez yöneticilerine siz kimsiniz 9-10 yıldır bu sendikaya üyeyiz sizi tanımıyoruz, bizim çocuklarımız okulda yırtık ayakkabısı görünmesin diye ayaklarını birleştirerek oturuyor sizinkiler kolejlerde, hiç üyelerinizin bu durumunu ve yerin altında çalışma koşullarını hatırladığınız oluyor mu? diyerek tepkisini dile getiren işçiler, İMBAT ve Soma Madenciliğin örgütlü olduğu şubelerde dün delege adayı olması bile işten çıkartılma tehdidi ile engelleniyordu şimdi 4-5 liste şeklinde her biri eski sendikacılık anlayışına karşı aday olduklarını belirterek bir tartışma yürütüyorlar.

Oluşturulan üç şubeden de işçilerin yer aldığı maden işçileri komitesi bütün bu tartışmaları birleştirerek, verilen sözlerin yerine getirilmesi ve yaşanan acının unutulmasını bekleyenlere karşı en geniş birliği sağlamak amacıyla Zonguldak’tan, Şırnak’tan, Kütahya’dan da işçi davet ederek, Soma’da maden işçileri kurultayı düzenlemeye hazırlanıyorlar.