Biz istiyoruz gelmelerini size ne oluyor!

İzel Gözde MEYDAN/Kocaeli

Merhaba Evrensel gazetesi okurları;
Soma’da yaşanan facianın ertesi gününden itibaren her gün işçi duraklarında ve fabrika önünde gerçekleştirdiğimiz Evrensel dağıtımlarında yaşadıklarımızı sizlerle paylaşmak istiyorum. Bir sanayi kenti olan Kocaeli’de sabah 6’dan 8’e kadar yüzlerce işçi, duraklarda işlerine gidebilmek için servis bekliyor. Biz de facianın ertesi gününden itibaren her sabah duraklardaki işçilere gazeteyle gidiyoruz. İlk günlerde Evrensel’i ilk kez görse de, yaşanan faciaya bir tepki olarak gazeteyi alan işçilerin sayısı oldukça fazlaydı. Bu sayede başka işyerlerinden birçok işçiyle tanışma ve onlara gazeteyi anlatma fırsatımız oldu. Aynı şekilde Soma’nın ertesi gününden itibaren düzenli olarak TÜPRAŞ’ın iş çıkışına da gazeteyle gidiyoruz. İlk gün elimizdeki gazete bitmiş ama çıkışlar hâlâ devam ediyordu, beklentimizin üstünde gazete dağıttık. İşçilerin çoğu gazeteyi alırken yaşanan duruma tepkilerini dile getiriyordu.
Bir işçi yanıma yaklaşıp “Ben MHP’liyim sizinle görüşlerimiz ters ama buraya sizden başka da kimse gelmez işçiyi düşünen yok çünkü” diyerek gazeteyi almayacağını ama almak isteyip de parası olmayan çıkarsa vermemiz için katkıda bulunmak istediğini söyledi. Daha önce hiç Evrensel’i okumamış kendini MHP’li olarak tanıtan bir işçinin bütün ön yargılarına rağmen, var olan durumu bu kadar iyi anlatabilmesi; Soma ile birlikte işçiler arasında yürüyen tartışmaların da bir yansımasıdır.
Her gün yüzlerce işçi yanımızdan geçerken “Helal olsun çocuklar, siz de olmasanız kimse yazmıyor bizi diyenler” ve tabi bunların yanında “Deprem olsa hükümetten bileceksiniz, patronun ne suçu var? Zorla mı indi o işçiler aşağı?​” diyenler de çıkıyor ama sesleri diğer işçiler tarafından bastırılıyordu. Fabrikanın güvenlik görevlileri çıkışları zorlaştırdığımız gerekçesiyle bizi defalarca engellemeye çalışsa da işçilerin tepkilerinden dolayı geri çekildiler. Güvenliğin en son çare olarak polisi çağırdığı bir gün uzaktan olan biteni izleyen işçiler, ertesi gün “Bir sıkıntı var mı, polisi niye çağırmışlar? Bir sürü seyyar satıcı var onlara niye karışmıyorlar?​”diyerek etrafımızı sardılar. O günden sonra da genç işçiler güvenliğin bize müdahale edeceğini hissettikleri zaman araya girip “Biz istiyoruz gelmelerini size ne oluyor” diyerek güvenliğe tepki gösterdiler. Artık güvenlik görevlileri sadece selam vererek yanımızdan geçip gidiyorlar.
Aslında bir işçinin gazeteyi ve bizleri bu kadar sahiplenmesinin en önemli sebebi; kendi kaderine terk edildiğini, onun dışında kimsenin çalışma koşullarından rahatsız olmadığını, herkesin geçinebilirken kendisinin geçinememesinin kendi başarısızlığı veya şanssızlığı olduğunu düşünürken; her gün onunkine çok benzeyen yaşam hikayelerini, çalışma koşullarını paylaşan ve bütün bunlara karşı mücadele ettiği için işten atılan, greve çıkan binlerce işçiyle Evrensel aracılığıyla buluşuyor olmasıdır. Herhangi bir gazetede rastlayamayacağı haberlere Evrensel sayesinde ulaşıyor olması, Evrensel’in sesini duyurabileceği bir alan olduğunu; bu zamana kadar farklılıklarından dolayı ön yargıyla yaklaştığı iş arkadaşının da eve dönerken elinde Evrensel’i okuduğunu görmesidir.
İşçilerle sohbet etmek üzere çağrılarda bulunduk. İlk çağrımıza cevap veren işçi sayısı 5 iken, ikinci çağrıda bu sayı 10 oldu ve son olarak da işçi pikniğinde bir araya geldiğimizde sayımız 30’u buldu. TÜMTİS Eski Genel Başkanı Sabri Topçu’nun da katıldığı piknikte işçiler rahatlıkla sorunlarını dile getirdiler ve bundan sonra ne yapılabileceğini tartışma imkanı bulduk.
Soma hepimize çok şey öğretti; en önemlisi de bize, Evrensel’i daha fazla emekçiye ulaştırabilmek gibi önemli bir sorumluluğumuz olduğunu bir kez daha hatırlattı. Emeğin sesi gerçeğin habercisi Evrensel ulaşabildiği her fabrika, girebildiği her evle zenginleşiyor ve büyümeye devam ediyor!