Esenyurt’ta kiralık işçilik uygulanıyor
Kiralık işçi yasasıyla bizi dayıbaşılarının eline bırakmak istiyorlar. Kiralık işçi uygulaması Esenyurt’ta uygulanıyor; gündelik işlere gidiyoruz.
İzzettin AKIN
Gıda işçisi/Esenyurt
Merhaba Evrensel okurları;
Ben Esenyurt’ta bir gıda fabrikasında çalışıyorum. 16 yaşında çalışmaya başladım, yaşım 39 hâlâ çalışıyorum. 23 yıldır çalışma koşullarından dolayı ezilmekteyim. Çalıştığım işyerleri içerisinde işçinin hakkını yemeyen bir patrona henüz denk gelmedim. Ekonomi gittikçe büyüyor, fabrikalarda üretimler artıyor, patronlar büyüyor ama benim hayat koşullarım her gün daha kötüye gidiyor. Asgari ücrete çalışıyorum 500 lira kira ödüyorum 3 çocuğum var, 2’si okula gidiyor.
Çocuklara günlük kaç para harçlık veriyor diye soracak olursanız günlük sadece 50 kuruş. Bazen onu da veremiyorum. Defterlerini, okul malzemelerini alamıyorum. Faturalarımı ödemekte zorluk çekiyorum. 2011 Van depreminde evim yıkıldı. İstanbul’a çalışma umuduyla geldim ama keşke gelmeseydim diyorum bazen... Çünkü burada çalışırsan yersin, yoksa aç gezersin bunu daha fazla hissettim burada! Gıda fabrikasında temizlik işçisi olarak çalışıyordum, ama fabrikada bütün bölümlerde çalıştım. Yeri geldi hamureye aldılar, yeri geldi jel üretiminde çalıştım, temizlik işi aksadığı için ise defalarca fırça yedim.
Arkadaşım sayesinde sendikayla tanıştım, üye oldum. Çünkü insan yerine konulmak istiyordum. Sendikalı olduktan sonra AKP’nin işçilerin haklarına yönelik saldırılarını daha iyi anlamaya başladım. Zaten o yüzü Van’da depremzedeler olarak da görmüştük. Bugün var olan haklarımızı elimizden almak istiyorlar. Dönemin Başbakanı Tayyip Erdoğan artık işçiler birden fazla sendikaya üye olabilecek diye müjde veriyordu, ben bir sendikaya üye oldum işten atıldım.
Farkındayız kıdem tazminatımızı elimizden almak istiyorlar kiralık işçi yasasıyla bizi dayıbaşılarının eline bırakmak istiyorlar. Kiralık işçi uygulaması Esenyurt’ta uygulanıyor; gündelik işlere gidiyoruz. Sabahın köründe dayıbaşıları arıyor (devlet taşeron diyor) günlüğü 40 liraya iş var diyorlar mecburum gidiyorum. Sigorta yok, iş güvencesi yok, insan yerine konulmuyoruz. 5 kişilik araca 10 kişi bindirilip çalışmaya götürülüyoruz. Kemal Sunal’ın ‘Kibar Feyzo’ filminde olduğu gibi bugün de işçiler alınıp satılıyor. Çoğu zaman gittiğimiz işyerinden sen bu işi yapamazsın denilip eve gönderildik. Biz bu çalışma koşullarını kabul etmiyoruz. Bu yüzden 1 Mayıs’a katılacağım. İşçilerin insan yerine konulmasını istiyorum, her işçinin kadrolu olarak çalışmasını talep ediyoruz. Ekmeğimiz, onurumuz ve özgürlük için 1 Mayıs’ta alanlara çıkalım. Barış isteyelim, hükümetin savaşa değil işçi ve emekçilere yatırım yapmasını isteyelim.
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
