17 Kasım 2015 00:15

Merhaba Sennur teyze…

Paylaş

Ekim Zerya İMREK
Petrol Ofisi İlk Öğretim
Okulu/Adana

Seni çok özledim. Seni hiç unutmayacağım. Arkadaşlarıma da senden bahsedeceğim.
Keşke hâlâ hayatta olsaydın. Yine Adana Kitap Fuarına gelseydin seninle fuarda buluşurduk. Sana yine kitap imzalatmak isterdim. Çocuklar için yazdığın kitapların çoğunu okudum. Bazı kitaplar çok uzun hepsini bitiremedim. Artık üçüncü sınıf oldum.
Bana Masal Evi kitabı ve diğer kitaplarını hediye ettiğin için sana çok teşekkür ederim.
Senin kitaplarını her okuduğumda sanki masallar dünyasında uçuyor gibiyim. Her akşam hayaller kuruyor, rüyalar görüyorum. Ben masal okumayı çok seviyorum, bazen masalların içinde kayboluyorum, bazen de dalıyorum.
Babam senin yaşamını yitirdiğini söyleyince çok üzüldüm. Sonra gazete ve televizyonda seni gördüm. Seni görmeyeli çok olmuş. Yüzünü unutmuş gibiyim ama masallarını hiç unutmadım. Evrensel gazetesinde senin fotoğrafına bakınca seni hemen hatırladım.
Sennur teyze, geçen yıl Adana kitap fuarına gelemedin ama seninle telefonda konuştuk. Hayatta olsaydın sen de hatırlardın.
Hatırladığım kadarıyla şiirin şöyleydi: “Turuncu ne güzel son bahardaki yapraklarda yer alır. Pembe ilkbaharda çiçeklerin yapraklarında bulunur. Bembeyaz kar pamuk gibi. Kışın yağar gökyüzünden aşağı. Yazın mavi denizlerde olur herkes yüzer içinde doya doya”
Şiirinin içinde dört mevsim yan yana. İstediğim mevsime geçerim bir yandan.
Türkçe testinde senin bu şirini doya doya okumuştum ve çok beğenmiştim.
Sonra seni telefonla aramıştık. Senle konuşmuştum. Sen çok mutlu olmuştum. Ben de çok mutlu olmuştum. Bana neden aradığımı sormuştun. Ben de şöyle demiştim: “Sennur teyze senin şiirin benim Türkçe testimde çıktı. Şiiri çok güzel yazmışsın.”
Sen çok sevinmiştin bana teşekkür etmiştin. Ben de bir şey değil demiştim.
Sonra babamı telefona istemiştin. Babama hangi kitaplarının bende olmadığını sormuştun. Ardından da bana sürpriz yapıp bende olmayan kitaplarını Adnan amca ile birlikte imzalayıp Adana’ya göndermiştin.
Bütün çocuklar senin kitaplarını okusun isterim. Okudukça da öğrensinler isterim. Sen bütün çocukları çok severdin. Bütün çocukların öğretmeniydin.
Sadece ben değil bütün çocuklar seni unutmayacak.
Seni okudukça sevecekler.
Sen bütün Türkiye’de ışık gibi parlardın. Bütün Türkiye seni çok sevdi, özellikle de çocuklar.
Sevgiler…